“എന്ത് കളി..”
“കഥകളി..”
ഒരേ നാണയത്തിൽ തിരിച്ചടിച്ച അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് വെളിച്ചം നീട്ടി ഞാൻ ചിരിച്ചു. അമ്മയും.
“മ്മ്.. നി വെട്ടം കാണിച് മേശയിൽ നിന്ന് ക്രീം ഇങ്ങേടുത്തെ..”
“ഏത് ക്രീം..?”
മേശയിലേക്ക് നീങ്ങി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ആ ഡബ്ബ തന്നെ..”
വെളിച്ചം തട്ടി മിന്നുന്ന നീല ഡബ്ബയെടുത്തു ഞാൻ ബെഡിൽ ഇരുന്നു.
“എന്തിന്റെയാ??”
“ചർമം വരണ്ടു തൊലി പൊളിയാതിരിക്കാൻ.”
“ആഹ അമ്മ ഇത് തേക്കാറുണ്ടോ??”
“മ്മ് നീതു ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ്..”
“ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റ് ഓണക്കട്ടെ??”
“ആ ആക്കിക്കോ..”
ഫോണിൽ ചാർജ് കുറവാണ് എന്നാലും ലൈറ്റ് ഓണാക്കി ഞാൻ മേശയിൽ മറച്ചു വച്ചു. ലൈറ്റ് പരന്നപ്പോൾ അമ്മയുടെ മേനി തിളങ്ങിയത് പോലെ തോന്നി. ശ്യാമള ക്രീം കയ്യിലെടുത്ത് രണ്ടു കയ്യിലും തേച്ചു. ശേഷം കണം കാലിലും പാദങ്ങളിലും തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു. ഞാനതു കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നു. ഇടക്ക് എന്നെ നോക്കി കൊല്ലുന്ന ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ചു പണി തുടർന്നു.
“മുടി കെട്ടിയില്ലേ?”
“നനവല്ലേ. കുറച്ച് നേരം ഇങ്ങനെ കിടക്കട്ടെ..”
“കൈ കാലുകളിൽ മാത്രമേ തേക്കാറുള്ളു??”
“പിന്നെ എവിടെ??”
“അല്ല വേറെവിടെയും ചർമം പൊളിയൂലെ??”
“എവിടെ??”
“പുറത്തൊന്നും..”
“അവിടെ എന്റെ കയ്യൊന്നും എത്തൂല..”
പരിഭവം കലർത്തി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ ഡബ്ബയുടെ മൂടി ഇടാൻ തുടങ്ങി.
“ഞാൻ സഹായിക്കണോ??”
“നിന്റെ കയ്യിലൊക്കെ ക്രീം ആവും..”
“അതിനെന്താ??”
“ഒന്നുല്ലേ..?”
“ഇല്ല തേച്ചു തരട്ടെ??”
“വേണോ??”
“ആ.. ചർമം എല്ലായിടത്തും ഒരുപോലെ നോക്കണ്ടേ..”
“എന്നാലിതാ..”
ഡബ്ബ അവനു നേരെ നീട്ടി അവന്റെ നെഞ്ചിലും മുഖത്തും നോക്കി.
“തിരിഞ്ഞിരിക്ക്..”
പെരുമ്പറ കൊട്ടിയമാരുന്ന ഹൃദയ ധമനികൾക്ക് മുന്നിൽ മാർകുടങ്ങൾ ഉയർന്ന നിലയിൽ ശ്യാമള പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്നു. കുറുകെ പോവുന്ന സാരി മാറ്റി മുടി മുന്നിലേക്കിട്ട് പുറം വ്യകതമാക്കികൊടുത്തു. ബ്രായുടെ നിഴലടിപ്പോട് കൂടി ചുവന്ന ബ്ലൗസ് പുറത്ത് വട്ടം പിടിച്ച് പറ്റിയമർന്നു നിൽക്കുന്നു. അവന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി തുടങ്ങി. കുറച്ച് ക്രീം കയ്യിലെടുത്ത് കയ്യിൽ പുരട്ടി അവൻ അമ്മയുടെ മൃദുമേനിയുടെ സുഖം അറിയാൻ വെമ്പിക്കൊണ്ട് കഴുത്തിനു താഴെ പുറത്തേക്ക് വിസ്തരിച്ചു തടവി. തഴമ്പിച്ച കൈ