വിപിൻ : അപ്പോൾ സിദ്ധു പറയുന്ന കേട്ട് നിന്നാൽ നമ്മൾ നോകാം എന്താ
ടോണി : സമ്മതം. സത്യം പറയാമല്ലോ ശിൽപയെ ഞാൻ നന്നായി നോക്കുമായിരുന്നു പക്ഷേ കിട്ടില്ല എന്ന് വെച്ചാണ് ട്രൈ ചെയ്യാത്തത്.
അനന്തു : അപ്പോൾ കിട്ടിയാൽ എങ്ങനെ പൊളിക്കുമോ
ടോണി : പൊളിക്കും
ഞാൻ : അപ്പോൾ കിട്ടും ഞങ്ങൾ തരും അത് വരെ മഹേഷ് വിളിച്ചാൽ എടുക്കണ്ട മെസ്സേജ് അയക്കണ്ട.
ടോണി : ശെരി
ഞാൻ : അത് പോലെ നിന്റെ അമ്മ ഷൈനിയെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ വന്നു കളിക്കും നിനക്ക് പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.
അവൻ ഒന്ന് പരുങ്ങി നിന്നിട്ട് ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.
വിപിൻ : എന്നാൽ നീ പൊയ്ക്കോ ഞങ്ങൾ വിളികാം.
ടോണി അപ്പോൾ പോയി. ഞങ്ങളും പുറകെ ഇറങ്ങി അവന്റെ അമ്മ ഷൈനി അവിടെ വടയും കാണിച്ചു കാറിന്റെ മുമ്പിൽ നിക്കുന്നു. അവൻ ഉടനെ കാർ എടുത്തു കൊണ്ട് പോയി ഷൈനിയെ കൊണ്ട്.
ഞങ്ങൾ അപ്പോൾ നേരെ ശിൽപയുടെ കോളേജിലേക്ക് വിട്ട്.
ഞങ്ങൾ വണ്ടി ഒതുക്കിയ ശേഷം ലൈബ്രറിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോൾ അന്ന് ഞാൻ ശിൽപയെ കളിക്കാൻ കൊടുത്ത 5 പിള്ളേരിലെ 2 പിള്ളേർ ലൈബ്രറി സ്റ്റെപ്പിൽ ഇരിക്കുന്നു. എന്നെ കണ്ട് അവർ എണീറ്റ്.
പിള്ളേർ 1: ആയോ അണ്ണൻ കേറി വാ അണ്ണാ
ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ പിള്ളേർ പൈസ എണ്ണി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു.
പിള്ളേർ 2 : കേറി പൊയ്ക്കോ അണ്ണാ ശിൽപ അകത്തു ഉണ്ട്
അവൻ നാക്ക് കടിച് കൊണ്ട് കാമ ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.
അവർക്ക് എന്നോട് ഉള്ള സ്നേഹം ബഹുമാനം എല്ലാം കണ്ട് അനന്തുവും വിപിനും വണ്ടർ അടിച്ചു.
ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ അകത്തു കേറി. എന്നിട്ട് ലൈബ്രറി യുടെ അകത്തെ ഡോർ തുറന്നു കേറിയപ്പോൾ ബാക്കി 3 പിള്ളേർ അവിടെ ഓരോ സൈഡിൽ നിൽക്കുന്നു അകത്തെ കാഴ്ച മറച്ചു ആയിരുന്നു നിൽപ്പ്. എന്നെ കണ്ട് അവർ വഴി മാറി ഞങ്ങളെ അകത്തു കേറ്റി. ഞാൻ എന്നിട്ട് താഴ്ത്തെ നിലയിൽ ശിൽപയെ നോക്കിയിട്ട് കാണുന്നില്ല. നോക്കുമ്പോൾ മുകളിൽ സ്റ്റെപ് കേറുന്ന അവിടെ 3 പയ്യന്മാർ കൂടെ നികുന്നുണ്ട്.