Posted by അത് പറഞ്ഞ് അവളെന്നെ നോക്കി.
“ഇന്നും ഏതായാലും അവര് വരും…”
അവള്‍ തുടര്‍ന്നു.
“ഇവിടെ ആ നേരത്ത് അവര് വരുന്നതിനു ഒറ്റ ഉദ്ധേശമല്ലെ ഉള്ളൂ? എന്‍റെ മൊലയ്ക്ക് പിടിക്കാന്‍. അല്ലെ? അതിനും അപ്പുറത്തേക്ക് കാര്യങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകാന്‍ എനിക്ക് ഏതായാലും താല്‍പ്പര്യമില്ല കാര്‍ത്തി…അതിനാണ് എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിനോട് ഭാര്യയായ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്, ആ സമയത്ത് മറക്കാതെ എന്നെ വിളിക്കണമെന്ന്! മനസ്സിലായോ പ്രിയതമാ? ഡാര്‍ലിംഗ്?”
ഓഫീസില്‍, ഒഴിവ് സമയം ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും ഒരു മണിയായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ദീപികയെ വിളിച്ചു.
“ഹലോ…”
ദീപികയുടെ സ്വരം ഫോണിന്‍റെ അങ്ങേത്തലക്കല്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ കേട്ടു.
“ഒരു മണിക്ക് വിളിക്കാന്‍ നീ പറഞ്ഞില്ലാരുന്നോ? ആ കോളാ ഇത്!”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“അത് മനസ്സിലായി…”
അവള്‍ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ ചിരിക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാന്‍ സംശയിച്ചു.
“പക്ഷെ ഒത്തിരി ലേറ്റ് ആയല്ലോ വിളിച്ചപ്പോള്‍…”
“എഹ്?”
ഞാന്‍ അന്ധാളിച്ചു.
“അതെങ്ങനെയാ? നീ ഒരു മണിക്ക് വിളിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ഒറ്റ സെക്കന്‍ഡിന്‍റെ പോലും വ്യതാസമില്ലാതെ കൃത്യം cloBh?ഒരു മണിക്ക് തന്നെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു. വിളിച്ചില്ലേ?”
“വിളിച്ചു, പക്ഷെ ഇന്നവര് പണിയിലില്ല…”
“എഹ്? ഇല്ലേ?”
നിരാശ തുളുമ്പുന്ന സ്വരത്തില്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“അപ്പം അവരിന്ന് വന്നേയില്ലേ?”
“അവര് വരുവൊക്കെ ചെയ്തു…”
ദീപിക പറഞ്ഞു. എന്‍റ” മുഖം പ്രകാശിച്ചു.
“ഉണ്ണിക്കുട്ടന്‍റെ ബസ്സ്‌ വന്നു പോയപാടെ അവര് വന്നാരുന്നു. അതുകൊണ്ടാ ഞാമ്പറഞ്ഞേ, കാര്‍ത്തിയുടെ കോള്‍ ലേറ്റ് ആയിപ്പോയെന്ന്…”
“എടീ അപ്പോള്‍…”
ശാന്തത നഷ്ടമായ സ്വരത്തോടെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“അപ്പോള്‍, എന്നാ…എന്നാ ഒണ്ടായേ?”
“രാത്രീല്‍ പറയാന്നെ! പോരെ?”
“പോരാ,”
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“കുഴപ്പമില്ല…ഇപ്പം പറയണം. എനിക്ക് സമയമുണ്ട്…”
“കാര്‍ത്തിക്ക് സമയം ഉണ്ടാരിക്കും…”
വൈകാതെ തന്നെ ദീപിക മറുപടി തന്നു.
“പക്ഷെ എനിക്ക് ടൈം ഇല്ല..ഏത് നേരം വേണേലും അവര് വരാം ഇങ്ങോട്ട്…”
“എഹ്?”
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. ആ ചോദ്യത്തില്‍, നിരാശ ഉണ്ടായിരുന്നോ? ത്രില്ലുണ്ടായിരുന്നോ? അവേശമുണ്ടയിരുന്നോ? എനിക്ക് ഉത്തരം കിട്ടിയില്ല.
“ആം…”
ദീപിക പറഞ്ഞു.
“അവര് ഊണ് കഴിക്കാന്‍ പോയതെ ഒള്ളൂ…തിരിച്ചു വരാന്‍ സമയ….”
ദീപിക അത് പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഡോര്‍ബെല്‍ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം വ്യക്തമായി ഞാന്‍ ഫോണിലൂടെ കേട്ടു.