“വേണ്ട, ആ ചെയറിൽ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നാൽ മതി. ഇയാള് ഒന്ന് വിട്..”
“ഞാൻ വിട്ടാൽ പ്രിയ വീണാലോ..” കിഷോർ വീണ്ടും അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ച് പയ്യെ ഒന്ന് ഞെക്കി.
“ശ്ശോ, ഇല്ല! കുഴപ്പമില്ല. എന്നെ വിടൂന്നെ!..”
“വേണ്ട, എനിക്ക് കാണാൻ വയ്യ പ്രിയ വീഴുന്നത്! ഞാൻ ഇരുത്തിതരാം..”
കിഷോർ പ്രിയയെ അങ്ങനെ തന്നെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ച് മുന്നോട്ടു നടന്നു. എന്നിട്ടാ ചെയറിൽ ഇരുന്ന് അവന്റെ മടിയിലായി അവളെ ഇരുത്തി. ആ ചന്തികൾ നന്നായി തന്നെ അവന്റെ അരക്കെട്ടിലമർന്നു. അതോടൊപ്പം അവന്റെ മുഖം കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിലും ചെവിയുടെ താഴേക്കും ഇട്ടു ചെറുതായൊന്ന് ഉരച്ചു..
“ആഹ്..”
“എന്താ പ്രിയ?”
“ഇയാള് അടീന്നു മാറിക്കെ!..”
“പ്രിയക്ക് മാത്രം ഇരുന്നാൽ മതിയോ, എനിക്കും ഇരിക്കണ്ടേ..”
“പുറത്തു വേറെ ചെയർ ഉണ്ട്. അത് എടുത്തോണ്ട് വന്ന് ഇരുന്നോ..” അവൾക്ക് വീണ്ടും ദേഷ്യം വന്നു.
“ഇനി പുറത്ത് ഇറങ്ങേണ്ട. പ്രിയയുടെ ക്ഷീണം മാറട്ടെ, എന്നിട്ടു ഇറങ്ങാം..”
“ഏയ്, എനിക്ക് ക്ഷീണമൊന്നും ഇല്ല.. ഹ്ക്!”
പ്രിയ വിക്കിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും അവന്റെ മേലെ നിന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ഹ! അവിടെ ഇരിക്ക് പ്രിയ.. കണ്ടില്ലേ ഗ്യാസ് കേറി വിക്കൽ വരുന്നത്..”കിഷോർ വീണ്ടും അവളെ പിടിച്ചു തന്റെ മടിയിൽത്തന്നെ അമർത്തി ഇരുത്തി.
“വിട് ഞാൻ നിന്നോളം അവൾ പയ്യെ എണീച്ചു നിന്നു.
പെട്ടന്നാണ് റൂമിന്റെ വാതിൽ മുട്ട് കേൾക്കുന്നത് നാശം കിഷോർ ആ ചെയറിൽ നിന്നും എണീച്ചു പ്രിയയെ പിടിച്ചു ആ ചെയറിൽ ഇരുത്തി ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു. രമ ആയിരുന്നു അത്..
“എന്താ ആന്റി”പുറത്തു വന്ന ദേഷ്യം അടക്കി കൊണ്ട് കിഷോർ ചോദിച്ചു.
“എന്തായി മോനെ”
“എന്റെ ആന്റി ഇതിനൊക്കെ കുറെ സമയം വേണം ആന്റി പേടിക്കണ്ട നമൂക്ക് ശെരിയാക്കാം”
“എനിക്ക് പുറത്തു നിന്നിട്ടു ഇരിക്ക പൊരുതി ഇല്ല മോനെ അതാ എന്തായി എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി വന്നത്”
“ഒന്നും ആയില്ല ആന്റി എങ്കിലും എനിക്ക് വിശ്വസം ഉണ്ട് അവനെ ഞാൻ എണീപ്പിക്കും”
“എങ്കിൽ ഞാൻ കൂടെ കയറിക്കോട്ടെ മോനെ”