സരസ്വതിയെ പണിയാൻ ഒരുങ്ങിയ രഘുവീനു പെട്ടന്ന് അത് കൈ വിട്ടു പോയപ്പോൾ ആകെ കൂടി ഒരു വിപ്രാന്തി പോലെ ആയി…
“എന്നാ ഞാൻ ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെടാ രഘുവെ പുറത്തു നല്ല തണുപ്പാ”
രഘുവിന്റെ മനസ് ഇപ്പൊ അത്ര ശരിയല്ലെന്ന് കണ്ട രമണി മെല്ലെ അടവ് മാറ്റി…
“മ്മ് ചേച്ചി അവിടെങ്ങാനും ചുരുണ്ടു കൂടി കിടന്നോ എന്റെ ഉറക്കവും മനസമാധാനവും എന്തായാലും പോയി ചേച്ചിയെങ്കിലും കിടന്നു ഉറങ്ങു ഇന്ന ഇ കമ്പിളി പുതപ്പു എടുത്തോ”
തന്റെ കട്ടിലിൽ കിടന്ന കമ്പിളി എടുത്തു രമണിക്ക് നേരെ രഘു നീട്ടി…
അത് വാങ്ങിച്ചു രമണി ഒരു മൂലയ്ക്കു ചുരുണ്ടു കൂടി…
രഘുവും എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടന്നു..
തന്റെ മാനം പോയ സങ്കടത്തിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് നടന്ന സരസ്വതിയെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ തന്നെ മോഹനൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
കണ്ണിർ തുടച്ചു കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് കയറാൻ ഒരുങ്ങിയ സരസ്വതി ഒരു നിമിഷം മോഹനനെ കണ്ടു പകച്ചു നിന്നു…
“എവിടെയായിരുന്നു”
ദേഷ്യത്തോടെ മോഹനൻ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ സരസ്വതി വിറച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു…
“നിന്നോടാ ചോദിച്ചേ സരസു എവിടായിരുന്നു ഇത്രയും നേരമെന്നു ഇ പാതി രാത്രി ഏതവനെ കാണാനാ നീ ഇറങ്ങി പോയതെന്ന്”
മോഹനന്റെ ശബ്ദം ഒന്ന് കൂടിയപ്പോൾ സരസ്വതി പേടിച്ചു വിറച്ചു പോയി…
“അത് മോഹനേട്ടാ ഞാൻ പുറത്തേക്കു മഴ ആയതു കൊണ്ട് തുണി എടുക്കാൻ വേണ്ടി”
സരസ്വതി മോഹനേട്ടനോട് ഇനി എന്തു പറയുമെന്നറിയാതെ പേടിച്ചു പതറി പോയി…
“പിന്നെ പാതി രാത്രി നീ ആരെ ഉണ്ടാക്കാനുള്ള തുണി എടുക്കാന പോയെ നീ എന്റെ അടുത്തു ഉരുണ്ടു കളിക്കല്ലേ സരസു നീ പുറത്തു പോയിട്ട് നേരം എത്ര ആയിന്നു അറിയോ ഞാൻ ഇവിടെ നോക്കി നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നീ എന്താ എന്നോട് മറയ്ക്കുന്നെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കല്ലേ സരസ്വതി നീയ് സത്യം പറ നീ എവിടെയാ പോയത്”
ഇനി എന്തു കള്ളം പറഞ്ഞു മോഹനേട്ടന്റെ മുൻപിൽ പിടിച്ചു നില്കും എന്നറിയാതെ സരസ്വതി ആകെ കുഴങ്ങി പോയി…