Posted by അടുത്ത ദിവസം ഞായറാഴ്ച്ച, വൈകുന്നേരമായപ്പോള്‍ പതിവ് പോലെ വരേണ്ട സുധാകരന്‍ ആ സമയമായപ്പോള്‍ എത്തിയില്ല. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ ചെയ്തു.
“എവിടെയാ നീ?”
“ഞാന്‍ ടൌണിലാ, എന്‍റെ ഫസ്റ്റ് വൈഫിന്‍റെ വീട്ടില്‍..ഇവിടെ വന്നിട്ട് കൊറേ ദിവസവായി..എന്നും പരാതിയാ..എന്നാപ്പിന്നെ ഒന്ന് പോയേക്കാന്ന് വെച്ചു സാറേ…”
“എന്നാ പിന്നെ ഒന്ന് പറയാമ്മേലാരുന്നോ? ഞാങ്കരുതി നീ വരൂന്ന്…”
“ആ നാളെയാട്ടെ സാറേ…”
അയാളുടെ സ്വരത്തില്‍ ഒരു പരുങ്ങല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“നീ പറഞ്ഞ ആ ‘ഭയങ്കര’ മായ സ്വഭാവം ഒന്നും അയാക്കില്ല കേട്ടോ…എന്നാ പേടിച്ചാ എന്നോട് വര്‍ത്താനം പറഞ്ഞെ അയാള്!”
അടുത്ത് നിന്ന് ആ സംസാരം കേട്ട ദീപികയോട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“അതിപ്പം എന്‍റെ നേരെ ഉള്ള അയാടെ പെരുമാറ്റോം വര്‍ത്താനോം അധികാരപ്രയോഗോം കണ്ടപ്പം ഞാങ്കരുതി അയാള് ശരിക്കും പുലി ആണെന്ന്! ആള് പുലിയൊക്കെ തന്നെയാ! പക്ഷെ തിമിംഗലത്തിന് മുമ്പില്‍ പുലി ഒന്നുമല്ലല്ലോ…”
അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
ആ വാക്കുകള്‍ എനിക്കല്‍പ്പം നിഗളമൊക്കെ നല്‍കി. അതാണ്‌ ദീപിക. കഴപ്പ് തീര്‍ക്കാന്‍ സുധാകരനെപ്പോലെയുള്ളവരുടെയടുത്ത് ഏത് അറ്റം വരെയും പോകുന്ന ദീപികയുടെ മുമ്പില്‍ യഥാര്‍ത്ഥ ഹീറോ ഞാന്‍ തന്നെ!
എന്ത് ഹീറോയാടാ മൈരേ നീ? എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യമുണര്‍ന്നു. നല്ല അസ്സല്‍ ഞരമ്പന്‍. സ്വന്തം ഭാര്യയെ മറ്റൊരുത്തന്‍, അതും നിന്‍റെ നിലയ്ക്കും വിലയ്ക്കുമൊക്കെ വളരെ താഴ്ന്ന ഒരു സാദാ കൂലിപ്പണിക്കാരന് കൊണയ്ക്കാന്‍ കൊടുക്കുന്ന നീയോക്കെയാണോ മൈരേ ഹീറോ? ത്ഫൂ! ഒരു ഹീറോ വന്നിരിക്കുന്നു! കമ്പിക്കഥ എഴുതുന്ന ഞരമ്പന്‍മ്മാര് പോലും ഇതുപോലെ ഒരു കഥാപാത്രത്തെ സൃഷ്ടിക്കില്ല. എന്നിട്ട് സ്വയം വിളിക്കുന്നതോ ഹീറോ!
“എന്ത് പറ്റി?”
ദീപിക ചോദിച്ചു.
“ഏയ്‌ ഒന്നുമില്ലെടീ…”
“അല്ല എന്തോ ഉണ്ട്…ഈ മുഖമൊന്ന് മാറിയാല്‍ എനിക്കറിയാം…”
അവളുടെ സ്വരം അത്രമേല്‍ സ്നേഹപൂര്‍ണ്ണമായിരുന്നതിനാല്‍, നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വിക്കാരത്തള്ളിച്ചയോടെ ഞാനവളെ അമര്‍ത്തി പുണര്‍ന്നു.
അവളുടെ തലമുടിയിലും നെറ്റിയിലും നിര്‍ത്താതെ ഉമ്മ വെച്ചു.
“കാര്‍ത്തി…”
എന്നെയും മുറുകെ പിടിച്ച് അവള്‍ വിളിച്ചു.
“എന്താ? എന്താ പറ്റീത്?’
എന്തോ അരുതായ്മ തോന്നിയതിനാലാവാം അവളെന്‍റെ പിടി വിടുവിച്ചു. എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവളൊന്നു ഞെട്ടി.