“ചേച്ചീ, സോറി…”
ഗ്രേസി പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാ സോറി..?”
“മൊലേടെ കാര്യം ഞാന് പറയാമ്പാടില്ലാരുന്നു….എനിക്ക് കെട്ട്യോന് എപ്പഴും തരുമ്പം അത് കിട്ടാതെ ചേച്ചി നില്ക്കുമ്പോള്…ഒരുമാതിരി…”
അവളത് പറഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി.
“എന്നും പട്ടിണി കിടക്കുന്ന ആളിന്റെ മുമ്പി വെച്ച് ബിരിയാണി തിന്നുന്നത് എന്തൊരു മനുഷ്യത്തം ഇല്ലാത്ത ഏര്പ്പാടാ!”
അവളും ഞാനും ഏതാനും നിമിഷങ്ങള് ഒന്നും മിണ്ടാതെ പരസ്പ്പരം മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
“സാം ചേട്ടായി എന്നതാ ചേച്ചീനെ ലാസ്റ്റ് ചെയ്തെ?”
അല്പ്പ നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം ഗ്രേസി എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“ലാസ്റ്റ്…”
ഞാന് ഓര്ക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
“ആ, ലാസ്റ്റ് ഇഷ്ട്ടമില്ലാതെ ആര്ക്കാനും വേണ്ടി ഓക്കാനിക്കുന്നത് പോലെ എന്നെ ബലമായി പിടിച്ചു ചെയ്യാന് നോക്കി… നിപ്പിള് ഒക്കെ പതിയെ കടിച്ചിട്ട് ഒക്കെ…കൈ താഴേക്ക് ഭയങ്കര സ്പീഡില് ഇട്ടിട്ട് കന്തേല് ഒക്കെ ഒന്ന് ഞരടി…എന്നിട്ട് വേറെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ മേത്തേക്ക് വലിഞ്ഞുകയറീട്ട് നൈറ്റി പൊക്കി കുത്തി അങ്ങോട്ട് ഒറ്റ കേറ്റ്! എനിക്ക് മര്യാദയ്ക്ക് ഒന്ന് നനഞ്ഞ് പോലുമില്ല..അതുകൊണ്ട് സൂചി കൊള്ളുന്ന വേദനയായിരുന്നു…രണ്ടേ രണ്ടു മിനിട്ട് പോലും എടുക്കുന്നേനു മുമ്പ് എന്റെ മേല് ചീത്തയാക്കീന്ന് പറഞ്ഞാ മതീല്ലോ! അങ്ങനെയൊക്കെയാണോടീ ഗ്രേസി ഒരു കെട്ട്യോന് ചെയ്യേണ്ടത്? നീ ഒന്ന് പറഞ്ഞെ! കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് പതിനഞ്ചു കൊല്ലവായിട്ട് അതുപോലത്തെ ഒരതിക്രമം സാം ആദ്യവായിട്ടാ…”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന് ഗ്രേസിയെ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി. എന്റെ നോട്ടം അവളെ സ്പര്ശിച്ചിരിക്കണം. അവളുടെ മുഖവും ദയനീയ പൂര്ണ്ണമായി.
“ഇപ്പം ഉമ്മയില്ല, ഗുഡ് ബൈ പറച്ചിലില്ല, ഹലോയില്ല, ഗുഡ്നൈറ്റ് പോലുമില്ല…”
താല്പ്പര്യമില്ലായ്മ, അതാണ് കാരണം. എനിക്കറിയാം. ആണുങ്ങള്ക്ക് പെട്ടെന്ന് മടുക്കുമല്ലോ. എത്ര നല്ല കാര്യമായിരുന്നാലും.
“അതൊന്നുമല്ലെടീ കാരണം,”
തന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ശ്രീവിദ്യ പറഞ്ഞു. ഓഫീസില് കൊളീഗ് ആണ്.
“അഫയര്!”
അവള് പറഞ്ഞു.
“ശുദ്ധമലയാളത്തില് പറഞ്ഞാല് അവിഹിതം..”
“ഏയ്, അങ്ങനെ ഒന്നും സാമിന് കഴിയില്ല ശ്രീ…”
താന് അവളോട് പറഞ്ഞു.
“എല്ലാ അടയാളങ്ങളും അതിലേക്കാ, അവിഹിതത്തിലേക്കാ വിരല് ചൂണ്ടുന്നത്.”
“അടയാളങ്ങളോ? എന്നാ അടയാളങ്ങള്?”
“പറയാം,”
അവള് നിവര്ന്നിരുന്നു.
“ഈ വ്യത്യാസങ്ങള് ഒക്കെ എപ്പഴാ തൊടങ്ങിയേ?പ്രൊമോഷനോടെ പുതിയ സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റം കിട്ടിയപ്പോഴല്ലേ? അല്ലെ? പുതിയ സ്ഥലം മീന്സ് പുതിയ ആളുകള്..പുതിയ പെണ്ണുങ്ങള്!”