അനുവിന്റെ ഔട്ടര്‍കോഴ്സ് [മന്ദന്‍ രാജാ]

”’ ചേട്ടായീ …..ശ്ശൊ .. അത് ..പിന്നെ …സുഖമല്ലേ … ആൽബി .. എപ്പോ , ഇവിടെന്നാ … വന്നേ … ”

അനു കാറിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി പരസ്പര ബന്ധമില്ലതെന്നോണം ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ചോദിച്ചപ്പോൾ ജോബി അപ്പുറത്തേക്ക് ചെരിഞ്ഞു നിന്ന് അണപൊട്ടിയ ചിരി അവർ കാണാതെ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു

”’ ഞാൻ … ഇവിടെ .. വീട് .. ഇവനെ ..കണ്ടപ്പോൾ .. സുഖമാണോ …. ”

ആൽബിയും അതെ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു .

രണ്ടുപേരുടെയും പരിഭ്രമവും വെപ്രാളവുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ജോബിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത് .

അവൻ ഫോണിലെന്തോ മെസേജ് അയക്കുന്നപോലെ ഒരല്പം ചരിഞ്ഞു നിന്ന് ഫോണിൽ കുത്തിക്കൊണ്ടവരെ ശ്രദ്ധിച്ചു

എത്ര ഒളിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും പ്രണയിതാക്കളോ അവിവിഹിതമുള്ളവരോ മനസ്സിലൊരിഷ്ടം സൂക്ഷിക്കുന്നവരോ ആരുമായിക്കൊള്ളട്ടെ നേരിൽ കാണുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖഭാവങ്ങളിൽ നിന്നോ സംസാരങ്ങളിൽ നിന്നോ ആ ഇഷ്ടം മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുമെന്നവന് ആ സമയം മനസ്സിലായി .

അനുവിനാണേൽ സാരി നേരെ പിടിച്ചിട്ടു മതിയാകുന്നില്ല . എന്നാൽ വെപ്രാളത്തിനിടക്ക് ആൽബിക്ക് വേണ്ടുന്ന കാഴ്ചകൾ എല്ലാം അവൾ കൊടുക്കുന്നുണ്ട് താനും . സ്ലീവ്ലെസിൽ കാണുന്ന കൊഴുത്ത കൈകളിലേക്കും വയറിലേക്കും അല്പമൊന്ന് ചെരിഞ്ഞു തന്നെ നോക്കുമ്പോൾ കാണുന്ന ബ്ലൗസിൽ പൊതിഞ്ഞ മുലയിലേക്കുമൊക്കെ ആൽബി നോക്കുന്നതും കണ്ണുകൾ പറിച്ചു മാറ്റുന്നതും പരിഭ്രമം മറയ്ക്കാനായി ടിഷ്യൂ പേപ്പർ കൊണ്ട് മുഖം തുടക്കുന്നതുമെല്ലാം ഉള്ളിലൊരു ചെറുചിരിയോടെ ജോബി നോക്കിക്കണ്ടു

” ആഹ് ..എടി … ഞാൻ പാർസൽ വാങ്ങാൻ കേറിയപ്പോഴാ ഇവനെ കണ്ടേ ..അതെന്തായാലും നന്നായി . ഇവനിവിടെയൊരു വില്ലയുണ്ട് .. ഇവനാണേൽ ഫാമിലിയെ കൊണ്ട് വരാതെ തനിച്ചുമാ വന്നേ … നമുക്കവിടെ തങ്ങാല്ലോ … എനിക്ക് ധൈര്യമായി നിന്നെ ആക്കിയിട്ട് മീറ്റിംഗിനും പോകാം ”

ജോബി പറഞ്ഞുതീർത്തപ്പോൾ അനുവിന്റെ മുഖം വിളറി വെളുത്തു

ആൽബിയുടെ മുഖം പ്രകാശപൂരിതമായങ്കിലും അനുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടുമൂടി

”അത് ..ഡാ … അത് ചെറിയൊരു വില്ലയാ ..ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഒരു ടെമ്പററി കെട്ടിടം . ആകെയൊരു മുറിയെ ഉള്ളൂ .. വല്ലപ്പോഴുമല്ലേ വരുന്നുള്ളൂ … ”