ഞാൻ ബാങ്കിൽ പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ, ജീവനക്കാർ എന്നെ സ്നേഹപൂർവ്വം സ്വാഗതം ചെയ്തു, അവരുടെ പുഞ്ചിരി യഥാർത്ഥവും സ്വാഗതം ചെയ്തു. ഡൽഹിയിൽ ഞാൻ ഇരുന്നതിനേക്കാൾ വളരെ ചെറിയ ഒരു ശാഖയായിരുന്നു അത്. തീർക്കാൻ വലിയ ടാർഗറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, ചെയ്യാനായി കുറെ ജോലികളും ഇല്ല . പകരം, അന്തരീക്ഷം ശാന്തമായിരുന്നു, കുറഞ്ഞ പ്രവർത്തനങ്ങളും മിക്ക ഉപഭോക്താക്കളും പണം പിൻവലിക്കുന്നതിനോ വിദേശത്ത് നിന്ന് ട്രാൻസ്ഫർ സ്വീകരിക്കുന്നതിനോ വേണ്ടി വരുന്നു.
കോട്ടയത്ത് നിന്ന് ദിവസവും യാത്ര ചെയ്യുന്ന അദ്വൈത് ചേതൻ,എന്ന അർപ്പണബോധമുള്ള ജോലിക്കാരൻ, പ്രസന്നവദനയായ ശരയു, ഉപഭോക്തൃ അന്വേഷണങ്ങൾ കൃപയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്ത സൗമ്യചേച്ചി, ഭാര്യ വിദേശത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നതിനാൽ വിസയ്ക്കായി ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്ന തുഷാർ, ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസ് ബോയ് ടോണി എന്നിവരായിരുന്നു സ്റ്റാഫ്. തൻറെ സഹോദരി താമസിക്കുന്ന ഓസ്ട്രേലിയയിലേക്ക് പോകാൻ ടോണിക്ക് സ്വന്തമായ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഈ മനോഹരമായ ഗ്രാമത്തെ വിട്ട് എങ്ങനെ പോകാൻ മനസ്സുവരുന്നത് എന്ന് ഞാൻ പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചു പോയിട്ടുണ്ട്.
നല്ല കാര്യപ്രാപ്തിയുള്ള സ്റ്റാഫ് ബാങ്കിൽ ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് എല്ലാ ഓപ്പറേഷൻസും നല്ല സ്മൂത്തായിട്ട് പോയി. പാതി ദിവസം കടന്നുപോയത് പോലും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. സത്യത്തിൽ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നില്ല എല്ലാം ഓട്ടോ പൈലറ്റില് ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ഇവിടെ.സമയം ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് 4 മണിയോട് ആയപ്പോൾ, ഞാൻ എൻറെ സഹപ്രവർത്തകരോട് യാത്രപറഞ്ഞ് ഞാൻ ഇറങ്ങി.
ഞാൻ ബാങ്ക് വിട്ട് ശാന്തമായ തെരുവുകളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ, എൻറെ മനസ്സിൽ അന്നത്തെ ദിവസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ ആയിരുന്നു. നല്ല കാര്യപ്രാപ്തിയുള്ള ബാങ്ക് സ്റ്റാഫ് ഉള്ള കാരണം ബ്രാഞ്ച് എക്സ്പാൻഷനും ഡെവലപ്മെൻറ് അത്ര ബുദ്ധിമുട്ടല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അതുകൂടാതെ വലിയ ഓപ്പറേഷൻസ് ഇല്ലാത്ത ഒരു ബ്രാഞ്ച് ആയതുകൊണ്ട് എനിക്ക് എൻറെ പാഷന്റെ പുറകെ പോകാനായിട്ട് സമയം കിട്ടുമെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ച രീതിയിൽ ഒരു വഴി എന്റെ മുമ്പിൽ തെളിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്.
ഹോംസ്റ്റേയുടെ സമാധാന അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട്, ബ്രാഞ്ചിന്റെ സേവനങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള തന്ത്രങ്ങൾ ഞാൻ ആലോചിച്ചു. കൂടുതൽ ഡിജിറ്റൽ ബാങ്കിംഗ്, ഗ്രാമീണർക്കായി സ്പെഷ്യൽ ഫിനാൻഷ്യൽ വർക്ക്ഷോപ്പ്, ഇൻവെസ്റ്റ്മെന്റ് ആൻഡ് ഇൻഷുറൻസ് ഉപഭോക്താക്കൾക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തണം അങ്ങനെ പലതും.