ഞാൻ : ഏട്ടാ…. എന്തുകൊണ്ട് നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു സ്വഭാവവും വ്യക്തിത്വവും ഉള്ള ഒരാളെ ഭർത്താവായി എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല എന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴും ചിന്തിക്കാറുണ്ട്.
ഞാൻ : കൊതിച്ചതോ കിട്ടിയില്ല… വിധിച്ചതോ… അത് ഇങ്ങനെയും ആയി. എന്നെപ്പോലെ ഇത്രയും ഗതി കെട്ട ആരെങ്കിലും ഉണ്ടാവുമോ ഈ നാട്ടിൽ…????
ഏട്ടൻ : ടീ.. പെണ്ണേ കുറച്ചൊക്കെ ഞാൻ പരിഹരിച്ചു തന്നില്ലേ… ഇനി ഞാൻ എന്തോ വേണം…
അവൾ ഒന്നും പറയാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
ഏട്ടൻ : അതേയ് … ഇന്ന് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നാ മതിയോ…??
ഞാൻ : നിരാശപ്പെടുത്താനാണോ…??!
ഏട്ടൻ : സാഹചര്യവശാൽ പറ്റിയതല്ലേ….?!എപ്പോഴും അങ്ങനെ സംഭവിക്കണമെന്ന് ഇല്ലല്ലോ…??
ഏട്ടൻ : ഓക്കേടീ…. നീ പോയി കഞ്ഞി വിളമ്പി വയ്ക്ക് വിശക്കുന്നു.
അന്ന് രാത്രി പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞിട്ടും കിളവികൾ രണ്ടും ഉറങ്ങിയില്ല… പല പഴയ കഥകളും, നാട്ടുവിശേഷങ്ങളും, ഒക്കെ പറഞ്ഞിരുന്ന് അവർ നേരം കളഞ്ഞു.
അപാര ക്ഷമയോടെ കിളവികൾ എഴുന്നേറ്റ് പോകുന്നത് വരെയും ഞാൻ ടീവി കാണുകയാണെന്ന ഭാവത്തോടെ ആ സെന്റർ ഹാളിൽ ഇരുന്നു.
വീട്ടിലെ കിടപ്പു മുറികളിലെ അവസാന ലൈറ്റും അണയുന്നത് വരെ ഞാനും ടീവി കണ്ട് നേരം കളഞ്ഞു കാത്തിരുന്നു.
ഹാളിലെ ലൈറ്റണച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഉറങ്ങുന്ന ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. വീട്ടിലെ എല്ലാവരും ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞു എന്ന് നല്ല ഉറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം ഞാൻ തിരികെ ഹാളിലേക്ക് തന്നെ വന്നു. പ്രിയയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി സ്റ്റെയറുകൾ കയറി.
പ്രിയയുടെ മുറിക്കുഉള്ളിൽ ലൈറ്റില്ല… അവൾ ഉറങ്ങിക്കാണുമോ… എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.
എയ്… ഉറങ്ങില്ല… തീർച്ച.. എന്നോട് അങ്ങോട്ട് വരണമെന്ന് സിഗ്നൽ കാട്ടി സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നതല്ലേ…
അമർത്തി ചാരിയ കതക് ഞാൻ മെല്ലെ തള്ളി തുറന്നു അകത്തു കയറിയതും, പ്രിയ അവളുടെ ബാത്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി വരുന്നതും ഒരെ നേരത്തായിരുന്നു.
മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്ന മുഹൂർത്തത്തിൽ ആ ഒരപൂർവ കമ്പി കാഴ്ച കൺകുളിർക്കേ എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്..
കാൽ മുട്ടുകൾക്ക് മുകളിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഒരു ഷമ്മീസാണ് അവളുടെ വേഷം. അതും താൻ വാങ്ങി കൊടുത്തത്.