മരുമകൾ റിയ [ഏകലവ്യൻ]

ശേഷം മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ വേർപ്പെട്ടു.
“പോട്ടെ.. ഇനിയും മൂഡ് കേറിയാൽ പൂർണമാകാതെ ഞാൻ ഭ്രാന്തിയാകും.”
“ആ രാത്രി വാ..നിന്റെ വേദനയൊക്കെ മാറിയതല്ലേ..?”
“അതൊക്കെ അന്ന് രാത്രി തന്നെ മാറി.”
കള്ള ചിരിയോടെ അവളതു പറഞ് തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് തിരിച്ചു നടന്നു. മറയുന്നത് വരെ അവളുടെ ചന്തുകളുടെ കുലുക്കം നോക്കി നിന്ന അയാൾക്കും ഭ്രാന്ത് പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. സമയം രാത്രി ഒൻപതു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നു. രതീഷ് അപ്പോഴും എണീറ്റിട്ടില്ലായിരുന്നു. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് ടിവി കാണുന്ന പതിവുള്ള ലക്ഷ്മിയെ നേരത്തെ ഉറങ്ങാൻ പ്രേരിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അതിനു വേണ്ടി ശ്രീധരൻ മനഃപൂർവം ബ്രേക്കർ താഴ്ത്തി കറന്റ് കളഞ്ഞു.
“നാശം…!”
ലക്ഷ്മി പിറുപിറുത്തു. റിയക്കും അത് അച്ഛന്റെ ബുദ്ധി ആണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. ശ്രീധരന് പെട്ടെന്ന് തോന്നിയ ട്രിക്കായിരുന്നു.
“നല്ല കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ട് ഇന്നിനി വരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല..”
അവർ കേൾക്കെ ശ്രീധരൻ ഒരു നമ്പറിട്ട് റൂമിലേക്ക് വലിഞ്ഞു. റിയയും റൂമിലേക്ക് പോയി. ശേഷം ടോർച് ലൈറ്റ് കത്തിച്ച് ലക്ഷ്മി സ്വിച്ച് മൊത്തം ഓഫ്‌ ചെയ്ത് സ്വാഭാവികമായും റൂമിലേക്ക് പോയി. ശ്രീധരൻ മുറിയിലെ ജനലുകൾ തുറന്നിട്ട്‌ തണുത്ത കാറ്റിനെ ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവഹിപ്പിച്ചു. ശേഷം വന്നു കിടന്നു. കാറ്റിന്റെ കുളിർ സുഖം പിടിച്ച ലക്ഷ്മിക്ക് കൂടുതൽ സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല അവൾ ഉറങ്ങി. സമയം പതിനൊന്നു മണി ആയതോടെ ലക്ഷ്മി കുലുക്കത്തിനും ഞെട്ടാത്ത രീതിയിൽ ഉറക്കം പിടിച്ചു എന്നു ബോധ്യപ്പെട്ട ശ്രീധരൻ മുറി തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി ബ്രേക്കർ ഓൺ ചെയ്തു. ഉറങ്ങാതെ കിടന്നിരുന്ന റിയ ഫാൻ കറങ്ങുന്നത് കണ്ട് കറന്റു വന്നത് മനസ്സിലാക്കി പമ്മി മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. സെന്റർ ഹാളിൽ നിന്ന് ജഗ്ഗ്‌ കമഴ്ത്തി വെള്ളം കുടിക്കുന്ന ശ്രീധരനെ കണ്ട് നേരെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“അച്ഛാ..”
“ആ വാടി മോളേ അവൾ ഉറങ്ങി..”
“ഉറങ്ങിയോ??”
റിയയുടെ മുഖം വിടർന്നു..
“ആ വാ…”
“ദേ ഒരു മിനുട്ട്…”