ഞാൻ : അതേയ്… വേദനയുണ്ടോടീ പെണ്ണേ……??
പ്രിയ : ആ വേദനയും എനിക്ക് ഒരു സുഖമാ… ചില വേദനകളിൽ ഒരു വലിയ സുഖം ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് ഇന്നലെയും കൊണ്ട് മനസ്സിലായി.
പ്രിയ : അത് കൊണ്ട് ഇനി ഒരറീപ്പ് ഉണ്ടാകുന്നത് വരെ കമ്പനി താൽക്കാലികമായി പൂട്ടിയതായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
ഞാൻ : അപ്പൊ ഇന്ന് മുതൽ ഈ ഏട്ടനെ പട്ടിണിക്ക് ഇടാൻ പോണു ല്ലേ…??
പ്രിയ : എന്താ അത്രയ്ക്കും ക്ഷമയില്ലാന്നുണ്ടോ….??!
എന്നാലും… ഇപ്പൊ തുടങ്ങിയതല്ലേയുള്ളൂ… അപ്പോഴേക്കും, അവധിയും പ്രഖ്യാപിച്ചോ…??
പ്രിയ : അപ്പൊ ഞാൻ വരുന്നതിന് മുൻപ് എന്ത് ചെയ്യുമായിരുന്നു..??
ഞാൻ : അത് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ നിനക്കറിയാമല്ലോ… ഇതുപോലല്ലല്ലോ… അത്. ഒരു രസം പിടിച്ച് വരുന്നതേയുള്ളൂ അപ്പോഴേക്കും ബ്രേക്ക് ആയി എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഒരു വെഷമം.
പ്രിയ : അതിന് എനിക്കെന്ത് ചെയ്യാനൊക്കും…
ഞാൻ : ഓ… വിട്.. ഇനി അത് പറഞ്ഞിട്ട്, ഉള്ള മൂടും കളയണ്ട.
പ്രിയ : മൂടിനൊന്നും യാതൊരു പഞ്ഞവുമില്ലല്ലോ..?
ഞാൻ : ഇത് ഉറങ്ങുന്നവനെ ഉണർത്തി ചോറില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലായി.
പ്രിയ : അത്ര നിർബന്ധം ആണെങ്കിൽ… പിന്നെ വല്ല വളഞ്ഞ വഴിയും കാണേണ്ടിവരും.
എനിക്ക് വളഞ്ഞ വഴികൾ വശമില്ല.
മെയിൻ ഡോർ എപ്പോഴും തുറന്ന് കിടക്കാറില്ല… അപ്പൊ ബാക്ക്ഡോറിന്റെ ചാവി കൈയ്യിൽ വേണം.
ന്റെ ആൾക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യമൊല്ലായിരുന്നു.
ഞാൻ : ങേ… എന്ത്…??!!
പ്രിയ : മ്മ്മ്… അത് തന്നെ… ഏട്ടന് ഇഷ്ടമുള്ളത്….!!! ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നോ.
ഞാൻ : അയ്യേ… അത് ശരിയാവില്ല…
പ്രിയ : അതെന്താ, “”അയ്യേ”” ശരിയാവാത്തത്…?? മിനിഞ്ഞാന്ന് പാതിരാത്രിക്ക് ഈ അയ്യേ ഒന്നും കണ്ടില്ലല്ലോ…??
ഇടയ്ക്ക് വച്ച് ഇയാള് ചെയ്തത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലന്ന് വിചാരിക്കണ്ട.. കേട്ടോ.
ഞാൻ : ങേ… നീ അറിഞ്ഞെന്നോ…?? എന്തോന്ന്…??
പ്രിയ : യാഗം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഹോമകുണ്ഠത്തിലെ തീ ആണയ്ക്കാനായിരുന്നോ വീണ്ടും തീർത്ഥം തളിച്ചത്.
ഞാൻ : ഊശ്…. അപ്പൊ അതും കണ്ടു പിടിച്ചോ…??