Posted by ഉഫ്ഫ്….. ഇതിനെയൊക്കെ ഇട്ടേച്ച് വേറൊരുതീടെ പൊറകെ പോകാൻ തോന്നിയ ആ മൈരനെ സമ്മതിക്കണം.
ഡൈനിങ് ഹാളിന്റെ വാതിൽക്കൽ തന്നെ നിന്ന് ഞാൻ അവളുടെ മേൽ കണ്ണെറിഞ്ഞു.
മേശയുടെ അപ്പുറത്ത്, ഇരിക്കുന്ന പ്രിയ ലോങ്ങ് വ്യൂ ൽ ഇരുന്ന് എന്നെ കള്ളക്കണ്ണിട്ടു നോക്കുന്ന അവളുടെ വികാരതീവ്രതയുള്ള കണ്ണുകളുടെ മൂർച്ചയുള്ള നോട്ടത്തിന്റെ തീഷ്ണത ചിലപ്പോഴെങ്കിലും എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറത്താണ്…
അവിടെ സന്നിഹിതരായ കിളവികളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ നിന്നും തെന്നി മാറി, ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ ഒന്ന് ഇടങ്കണ്ണിട്ട് നോക്കി, അവൾ ഒരു ചെറു കള്ള പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു..
എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ…
“എന്താ…” എന്ന ചോദ്യഭാവത്തിൽ ഞാൻ പുരികം വളച്ചു അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
രണ്ടു കണ്ണും ഒരു നിമിഷം ചിമ്മി കൊണ്ട് തോൾ ഭാഗം ഇളക്കി, മ്മ്ച്ച്… “ഒന്നുമില്ല” എന്ന് പറയുന്ന മുഖഭാവത്തിൽ അവൾ ഒഴിഞ്ഞു പോയി.
പക്ഷെ, വലിയ ചോദ്യങ്ങളും, ഉത്തരങ്ങളും, അർത്ഥഭാവങ്ങളും അടങ്ങുന്ന നോട്ടത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ പതുക്കെ തെന്നി മാറി.
ആ നോട്ടത്തിലും, പുഞ്ചിരിയിലും എന്നോട് എന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന ഒരു ധ്വനി ഞാൻ കണ്ടു.
കുവൈറ്റിൽ നിന്നും നാട്ടിൽ വന്നയുടനെയുള്ള പ്രിയയും ഇപ്പോഴത്തെ പ്രിയയും തമ്മിൽ ഉള്ള വ്യത്യാസം, അത് അവളിൽ കാണാനുണ്ട്…
ഇവിടെ എത്തിയിട്ട് ഇപ്പോൾ രണ്ടുമൂന്നാഴച്ച കഴിഞ്ഞു വെങ്കിലും ഇതിനിടെ അവളുടെ ശരീരത്തിലുള്ള മാറ്റം അത് പറയാതെ വയ്യ….
മൊത്തം ശരീരം ഒന്ന് അൽപ്പം പുഷ്ഠിപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നതിൽ യാതൊരു സംശയവുമില്ല.
പോരാത്തതിന് അതിൽ കവിഞ്ഞ് ടീഷർട്ടിൽ മുഴുത്തു നിൽക്കുന്ന നെഞ്ചിലെ കരിക്കുകൾ ദിവസം പോകും തോറും ഇളപ്പം വച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു… ആരും കണ്ടാൽ കൊതിച്ചു പോകാവുന്ന വിധം…
പിന്നെ, വെളുപ്പ്… അത് അവൾക്ക് ദൈവധാനമായി കിട്ടിയത് കൊണ്ട് ദിവസം പോകും തോറും കാച്ചിയ തന്നതിന്റെ നിറം പ്രാപിക്കുകയാണ് അവൾ…
ഇടുപ്പിൽ അൽപ്പം ഒതുക്കമുണ്ടെങ്കിലും ചന്തികൾ രണ്ടും ഒരുപോലെ മുഴുത്ത് മാറ്റമില്ലാതെ മിനുങ്ങി നിൽക്കുന്നു, ആ അഴകും ആരും ഇതുവരെ സ്പർശിക്കാത്ത പരുവത്തിലുള്ള ശരീരവുമായി നിൽക്കുന്ന പ്രിയയെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു തവണയെങ്കിലും സ്വന്തമാക്കാൻ കൊതിക്കാത്ത, സുഹൃത്തുക്കളെങ്കിലും ഇല്ലാതിരിക്കുമോ…??