പിന്നെ, ഒരു അപകടം പറ്റിയാ അവരെ സന്ദർശിക്കുന്നത് സാധാരണയല്ലേ…??
പ്രിയ : ആ സാരോല്ല്യ… ഇടക്ക് ചെറിയ പരിക്കുകളൊക്കെ പറ്റാത്ത കളികൾ ഏതാ ഉള്ളത്…?? ഏതായാലും ചെസ്സ് കളിയുടെ ടൂർണ്ണമെന്റന്നുമല്ലല്ലോ നടന്നത്,
ഞാൻ : എന്നാലും, നല്ല വേദനയുണ്ടോ മോളേ..??
പ്രിയ : മ്മ്ഛ്…. ഇല്ലടാ കുട്ടാ… ഞാൻ ചുമ്മാ ഇയാളെ വട്ടാക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ… അത്തരത്തിലുള്ള മുറിവും, പൊട്ടലും വേദനയുമൊക്കെ വല്ലപ്പോഴും കിട്ടുന്നത് ഒരു സുഖമാ…!!
ഞാൻ : എന്നാലും പ്ലീസ്…. എനിക്ക് മാത്രം കാണിച്ചു തരില്ലേ…??
പ്രിയ : ഇപ്പൊ ഒരു പുല്ലും കാണിച്ചു തരില്ല… ഒന്ന് പോയി തരാനെന്താ വേണ്ടത്…??
ഞാൻ : കാണിച്ചു തന്നാ മാത്രം മതി. പോയിത്തരാം.
പ്രിയ : ശോ… ഈ പാമ്പ്, അടിച്ച വടിയിന്മേൽ തന്നെ ചുറ്റുന്നതാണല്ലോ ദൈവമേ…
ഞാൻ : ഒന്ന് കാണിച്ചു തന്നാ ഞാൻ പൊയ്ക്കൊള്ളാം… നോ ഫർതർ ആക്ഷൻസ്.
പ്രിയ : കുരുത്തക്കേടൊന്നും കാട്ടില്ല, തൊട്ടുനോട്ടവും, പിടുത്തവും ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് തന്നാൽ മാത്രം കാണിക്കാം. ഇല്ലെങ്കി ഇയാൾടെ പാട്ടിനു പൊക്കോ…
ഞാൻ : ഓക്കേ… സമ്മതിച്ചു.. പ്രോമിസ്… ഒന്ന് കണ്ടാമാത്രം മതി..
അൽപ്പം ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് രണ്ടു കൈയും താഴ്ത്തി, അവൾ ആ ഷോർട് മിഡിയുടെ മുൻവശം പതുക്കെ പൊക്കി…
ഉള്ളിൽ ആ മഞ്ഞ ഷഡ്ഢിയിൽ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടിയ വിലമതിക്കാത്ത നിധി.
അവൾ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ നിലത്ത് മുട്ട് കുത്തി. ഒപ്പം അവളുടെ തുടകൾ പിടിച്ചക്കറ്റി അകലം കൂട്ടി. ആ ഷഡ്ഢിയുടെ മദ്യഭാഗത്ത് അമ്പത് പൈസ വലിപ്പത്തിൽ ചെറിയ ഒരു സിന്തൂരപൊട്ട് കലങ്ങി കിടക്കുന്നത് പോലെ.
അത് വ്യക്തമായി കാണാൻ ഞാൻ ആ ഷഡ്ഢിയുടെ ഒരു വശത്തു നിന്ന് അതിനെ വകഞ്ഞു മാറ്റിനോക്കി…
ഞാൻ : എവിടെ…? ഒന്നും കാണാനില്ലല്ലോ…??
പത്ത് സെക്കൻഡ്നുള്ളിൽ അവൾ ആ തുടകൾ അടുപ്പിച്ചു സ്ക്കർട് നേരെയാക്കി.
പ്രിയ : അത് അൽപ്പം ഉള്ളിലാണ്… പെട്ടെന്ന് കാണില്ല. മതി നോക്കിയത്… അവൾ നാണിച്ച് മുഖം വെട്ടിച്ചു.