നേര് പറഞ്ഞാൽ വൈകുന്നേരം ചൂട് മങ്ങിയ നേരത്തീ പാടവരമ്പിലൂടെയൊക്കെ നടക്കാൻ നല്ല രസമാ….എവിടുന്നോ വീശുന്ന കാറ്റും കൊണ്ടു ഞാനാ നടപ്പ് നീട്ടിയങ്ങു നടന്നു വീട്ടിലേക്ക്
അപ്പോളാണ് പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്….
”നമ്പറോ….ട്രൂ കോളറിൽ പോലുമില്ലാത്ത ഏത് നാറിയ ഇത്…“
അവസാന റിങ് അടിച്ചു തീരാറായപ്പോളേക്കും ഞാനാ ഫോൺ എടുത്തു ചെവിയോടെ ചേർത്തു
”ഹലോ…“
ഒരു ഹലോ കൂടി പറഞ്ഞിട്ടും തിരിച്ചു സംസാരിക്കാത്തവനിത് ഏതാണോ….
”ഹലോ..“
ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു…ഇത്തവണ ആരോ ശ്വാസം വിടുന്ന ശബ്ദമൊക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ട്….പറി ഫോണ് അടിച്ചു പോയോ
വീണ്ടുമൊരു ഹലോ പറയുന്നേനു മുൻപേ അപ്പുറത്തു നിന്നൊരു സ്ത്രീ ശബ്ദമെത്തി
”ഹെലോ…ആദിത്യനാണോ……….?
ഞാനാ വയലിനു നടുവിൽ ഒരല്പം നേരം സ്ഥമ്പിച്ചു നിന്നുപോയി….അവൾ….ചാരു…..ചാരുലതയുടെ ശബ്ദം………………..
“ചാരു…..”
അല്പം പേടി നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ഞാൻ വിളിച്ചു….ഇല്ല മറുപടിയില്ല….ഇനിയിപ്പോ ആളുമാറിയോ….വന്നു വന്നിപ്പോ ആരുടെ ശബ്ദം കേട്ടാലും ചാരുവായി തോന്നുന്നത് ആണോ
ഞാൻ എന്റെ തന്നെ തലക്കൊരു അടി കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അതേ ആദിത്യനാണ്…ഇതാരാ…?
”ആദി ഞാൻ ചാരുലത തന്നെയാ..“
വീണ്ടുമാ കിളിനാദം……..ദൈവമേ ഇതവള് തന്നെയാ ഞാനിപ്പോ എന്താ ചോദിക്കുവാ….ആകെയൊരു വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ ചുറ്റിനും നോക്കി…
”ഹലോ ആദി..പോയോ…?
അവിടെനിന്നു സംശയത്തോടെയുള്ള സ്വരം വീണ്ടും
“ഇല്ലില്ല…പോയിട്ടില്ല…മിസ്സ് എന്താ വിളിച്ചത്….?
കൈ വിട്ടു പോയ ധൈര്യം വീണ്ടെടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു….മിസ്സ് എന്ന് വിളിച്ചത് കൊറച്ചു കൂടിപ്പോയോ
”അഹ് ഞാൻ വിളിച്ചതൊരു കാര്യമറിയാനായിരുന്നു….?
“ചോദിച്ചോളൂ…?
ഞാനിനി ഇവളുടെ പിറകെ നടക്കുന്നത് ആണെന്ന് മനസിലാക്കി വിളിക്കുന്നതാണോ…ക്ലാസ്സിൽ കേറുന്നതിന് മുൻപേ സസ്പെൻഷൻ വാങ്ങേണ്ടി വരോ…..
”ഞാനിന്ന് ആദിത്യന്റെ ഫോണിലൊരു ഫോട്ടോ കണ്ടിരുന്നു…നിനക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആവില്ലെങ്കിൽ എനിക്കാ ഫോട്ടോയൊന്നു അയച്ചു തരാമോ…?
ഒരപേക്ഷാ സ്വരത്തിലവളുടെ ആവശ്യം കേട്ടപ്പോളെനിക്ക് സത്യത്തിൽ ചിരിയാണ് വന്നത്….അവളുടെ ഫോട്ടോ എന്നോട് ചോദിച്ചിരിക്കുന്നു…അതും ബുദ്ധിമുട്ട് ഇല്ലെങ്കിൽ അയച്ചു തരുമോ എന്ന്….ഹഹാ..ഹാ….