Posted by
പാവാട ധരിക്കാനായി പാൻസും ഷേർട്ടും ജട്ടിയും എല്ലാം അഴിച്ച് ഒരു നിമിഷം കാർത്തിക് നൂൽബന്ധം ഇല്ലാതെ നിന്നു…
“ശ്ശേ… ഈ മനുഷ്യന് വന്ന് വന്ന് നാണോം മാനോം ഇല്ലാണ്ടായോ…? എളുപ്പം ആ പാവാട എടുത്ത് ഉടുക്ക് മനുഷ്യാ.. ”
ഒരു മര്യാദയുടെ പേരിൽ ശ്രീദേവി പറഞ്ഞു
സത്യത്തിൽ അങ്ങനെ ഏറെ നേരം അത് പോലെ കാർത്തികിനെ കണ്ട് നില്ക്കാനാണ് കൊതിച്ചത്…
ആറടി വരുന്ന ശരീരം..
വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചിൽ അധികം കാടില്ലെങ്കിലും… സാമാന്യം നിരന്ന് കിടപ്പുണ്ട്, മുടിയാകെ…
പൊക്കിളിൽ നിന്നും പിരിഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞ് കറുത്ത കയർപരി കണക്ക് രോമം…. തടയിട്ട പോലെ അടിവാരവും ദണ്ഡും…(ഇന്നത്തെ ആവശ്യം മുൻ നിർത്തിയാവും) ചെത്തി മിനുക്കിയിട്ടുണ്ട്
കടയ്ക്കൽ നിന്നും മുടി മാറിയതിന്റെ പ്രൗഢി കുട്ടനിൽ കാണാനുണ്ട്… മകുടം തെളിഞ്ഞ് ഭൂമിക്ക് സമാന്തരമായി വെട്ടി വെട്ടി നില്ക്കുന്നു… !
പെണ്ണായ ആരും കൊതി പൂണ്ട് നോക്കി നിന്ന് പോകുന്ന മോഹന രൂപം.. !
ശ്രീദേവി പറഞ്ഞത് നേരെങ്കിലും കണ്ട് കൊതി തീരും മുമ്പ് കാർത്തിക് പാവാട ധരിച്ച് നിന്നു
കുണ്ണ കമ്പിയായി ചായാതെ നിന്നപ്പോൾ രൂപപ്പെട്ട ടെന്റ് കണ്ട് ശ്രീദേവിക്ക് ചിരിവന്നു.., പ്രത്യേകിച്ച് നടന്ന് അടുത്തപ്പോൾ….
” ഇതെന്താ…. വയറ്റ് കണ്ണിയാ… ?”
ശ്രീദേവി കളിയാക്കി
” അല്ല…. വയറ്റ് കണ്ണി ആക്കാനുള്ള ടൂളാ…”
കാർത്തിക് ഉരുളക്ക് ഉപ്പേരി പോലെ പറഞ്ഞു..
” ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും ഒരേ വിചാരം…?”
കാർത്തികിന്റെ കുറ്റിത്താടിയിൽ പിടിച്ച് കൊഞ്ചിക്കുന്ന പോലെ ശീദേവി പറഞ്ഞു
അത് ശരിവയ്ക്കും മട്ടിൽ കാർത്തികിന്റെ കള്ളച്ചിരി
” അന്ന് കാണുമ്പം താടി ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ… ? എന്ത് ബലമാ… കുറ്റി മുടിക്ക്… ?”