Posted by
നവ്യ : അമ്മാ… അമ്മാ… സോറി
നവ്യ മായയുടെ അരയിലൂടെ മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചേർന്ന് കിടന്നു.
നവ്യ : അമ്മ സോറി. ക്ഷമിക്ക്. ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്
മായ : ഞാനും കുറെ തല്ലിയില്ലെ നിന്നെ. മോള് അമ്മയോടും ക്ഷമിക്ക്.
മായ തൻ്റെ അരയിൽ ചുറ്റിയിരുന്ന നവ്യയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.
മായ : മോൾക്ക് അമ്മയോട് വെറുപ്പുണ്ടോ
നവ്യ : ഇല്ല അമ്മേ. എനിക്ക് മനസ്സിലാകും അമ്മയുടെ അവസ്ഥ
മായ : അമ്മയെ വെറുക്കല്ലേടാ,അമ്മയ്ക്ക് നിങ്ങളേ ഉള്ളൂ
നവ്യ : ഇല്ല അമ്മേ. അമ്മ അമലേട്ടനെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ പോകുവാണോ?
മായ : മോളേ അത്… അവൻ
നവ്യ : നല്ലതാണ് അമ്മേ, എനിക്ക് സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ. അമലേട്ടൻ നല്ലവനാ. വേറെ ആരെങ്കിലും ആണെങ്കിൽ അവരുടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞ് ആ വഴിക്ക് പോയേനെ. ഇതിപ്പോ ജീവിതാവസാനം വരെ അമ്മക്ക് താങ്ങായ് കൂടെ ഉണ്ടാകുമല്ലോ
മായ : മോളെ അവൻ നല്ലവനാ
നവ്യ : എനിക്കറിയാം അമ്മേ. എന്നാലും ഈ സുന്ദരിക്കുട്ടിയെ വളച്ചെടുത്തല്ലോ. ഒരു വിരുതൻ തന്നെ
മായ : പോടി അവിടുന്നു
നവ്യ : അച്ചോടാ, മായക്കുട്ടിക്ക് നാണം വന്നോ
മായ : അടങ്ങി കിടക്ക് പെണ്ണെ
നവ്യ : അമ്മേ…
മായ : മനസ്സിലായ്,മുഖവുര വേണ്ട. അവനെങ്ങനാ നല്ലവനാണോ
നവ്യ : അതെ അമ്മേ. എന്നെ ജീവനാ
മായ : നിനക്ക് പ്രായപൂർത്തിയായിട്ടില്ല. അക്കാര്യം ഓർമ്മ വേണം. എന്തെങ്കിലും പറ്റിപ്പോയാൽ അറിയാമല്ലോ അവൻ ജയിൽ കേറേണ്ടി വരും
നവ്യ : അയ്യോ അമ്മേ, ഞങ്ങളങ്ങനെ ഒന്നും ഇതുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.
മായ : എന്നിട്ടാണോ അവൻ പാൻ്റും ഊരി നിൻ്റെ കൂടെ, ഛെ…
നവ്യ : അമ്മേ സത്യമായിട്ടും അങ്ങനെ ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല. അത്ര മാത്രമേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ