ജോയ് എന്തിനും തയാറായിരുന്നു….
അവൻ പാൻസിന്റെ സിബ്ബ് താഴ്ത്തി….. ചൂടുള്ള മാംസ ദണ്ഡ് എന്റെ കൈയിൽ പിടിപ്പിച്ചു…
കൊതി എനിക്ക് കുന്നോളം ഉണ്ടായിരുന്നു…
ഞാൻ അവന് അഭിമുഖമായി നിന്നു…..
ആ കണ്ണുകളിലെ അസാധാരണ തിളക്കം ആ ഇരുട്ടിലും എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
അപ്പോഴും ജോയിയുടെ പുരുഷത്വം എന്റെ കയ്യിൽ ഇളകി മറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
തീഷ്ണമായ ആ കണ്ണുകളിലെ വികാര പ്രപഞ്ചം എന്നെ വല്ലാതെ മഥിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ… മുനി തുല്യമായ സംയമനത്തോടെ….. കൊച്ചു ജോയിയെ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ഞാൻ പാൻസിൽ ഒളിക്കാൻ സഹായിച്ചു…. തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഞാൻ ഒറ്റ ഓട്ടം… ! ”
മായ ഒരു വിധം പറഞ്ഞു നിർത്തി… കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു കിടന്നു….
“എടീ….. ഭയങ്കരി… !”
സ്വന്തം കാതുകളെ വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഇന്ദു വിറങ്ങലിച്ചു നിന്നു
തുടരും…