ഒടുവിൽ ഒരു കുടം പാൽ ഞാൻ ഏട്ടത്തിയുടെ പൂറിലേക്ക് ഒഴുക്കി കൊണ്ട് മലർന്നു..
ഏട്ടത്തി എന്റെ നെറുകയിൽ ഉമ്മവെച്ചോണ്ട് തളർന്നോടാ.
അതിനുള്ള മറുപടി ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കികൊണ്ട് ഞാൻ ഏട്ടത്തിയെ നോക്കി
ഏട്ടത്തി എന്നെയും.
അപ്പൊ ഏട്ടത്തി വീണ്ടുമൊരു അമ്മയാകാൻ പോകുന്നു അല്ലേ.
വിനീത – ഹ്മ്മ് എന്റെ രാഹുലിന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ പ്രസവിക്കും കേട്ടോടാ.
രാഹുൽ – ഹോ ഇപോയെങ്കിലും തോന്നിയല്ലോ.
ഏട്ടത്തി – തോന്നാത്തിരുന്നിട്ടല്ല
രാഹുൽ – ഹോ എല്ലാം പ്ലാനിങ് ആണല്ലേ.
ഏട്ടത്തി = പിന്നെ ഇല്ലാതെ.
എനിക്കെന്റെ ജീവിതം നോക്കേണ്ടെടാ.
നി അങ്ങിനെ ഒരു ആഗ്രഹം എന്റെ അടുക്കൽ പറഞ്ഞപ്പോ
എനിക്ക് അറിയില്ലെടാ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ
രാഹുൽ – എന്റെ ഏട്ടത്തി ഞാൻ ഒരാഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചെന്നേയുള്ളു..
എനിക്കറിയാം അത് സാധ്യമല്ല എന്ന്..
എന്റെ വിനീത ഏട്ടത്തി ഒരിക്കലും വിഷമിക്കേണ്ട. ഇനി ആ കാര്യവും പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ വരില്ല പോരെ.
വിനീത – അതെല്ലേടാ രാഹുലെ.
രാഹുൽ – എന്റെ ഏട്ടത്തി എനിക്കറിയാം. അതിന്റെ പിറകിൽ ഏട്ടതിയെന്ന പെണ്ണനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്ന കഷ്ടപ്പാട്..
അത് കേട്ടതും ഏട്ടത്തിയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി.
രാഹുൽ – അയ്യേ ഏട്ടത്തി കരയാൻ തുടങ്ങിയോ.
ദേ വിനീത പെണ്ണെ നിങ്ങടെ ഈ കൊച്ചു പെണ്ണില്ലേ അവളെയും കൂടി കരയിപ്പിക്കല്ലേ.
അവൾ കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു തളർന്നെടാ.
അതുപോലെ അല്ലേ നി അവളിൽ കിടന്നു കാണിച്ചു കൂട്ടിയത്..
നിനക്കറിയുമോ നിന്നെ കിട്ടിയ ശേഷം എപ്പോഴും പെണ്ണ് കരഞ്ഞോണ്ട..
നി ഇന്ന് വന്നില്ല എങ്കിൽ ഞാൻ പാടുപെട്ടേനെ അവളുടെ കരച്ചിൽ ഒന്നടക്കാൻ.
ഇനിയിപ്പോ രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് അവളൊന്നും അടങ്ങിയിരുന്നോളും.