ഇത്തവണ ഞാനാണവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടു നയിച്ചത്. മെത്തയിൽ വിരിച്ചിരുന്ന ബെഡ്ഷീറ്റ് ഞാൻ വലിച്ചു മാറ്റി. താഴെ പ്ലാസ്റ്റിക്ക് ഷീറ്റ്. നീ കേറി നാലു കാലേൽ നിക്കടീ ഉഷേ! ഞാനവളുടെ തടിച്ച കുണ്ടിക്ക് ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു. അനുസരണയുള്ള പശുവായി അവൾ മാറി. ആ മുട്ടനമ്മിഞ്ഞകൾ താഴേക്കു തൂങ്ങി.. തടിച്ചു കൊഴുത്ത ലിറ്ററുകൾ പാലുതരുന്ന സിന്ധിപ്പശു! ഒരു ടവലെടുത്ത് കൊഴുത്ത അമ്മിഞ്ഞകളുടെ താഴെ വിരിച്ചു. എന്നിട്ട് ഞാനൊരു സ്റ്റൂളു വലിച്ച് കട്ടിലിൻ്റെ വശത്തിരുന്നു. ആ മാർദ്ദവമേറിയ അകിടിൽ മോളിൽ നിന്നും താഴേക്കുഴിഞ്ഞു…
കണ്ണുകളടച്ചു… ഓർമ്മകൾ ആവാഹിച്ചു… തലച്ചോറിൽ നിന്നും വിരലുകളിലേക്ക്…രണ്ടു കൊല്ലം മുൻപ് വല്ല്യമ്മയുടെ വീട്ടിൽപ്പോയി നിന്ന ഒരാഴ്ച്ച. കറുമ്പിപ്പശുവിനെ കറക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച വല്ല്യമ്മ. ചാണകം മണക്കുന്ന തൊഴുത്തിൽ പശുവിൻ്റെ വശത്ത് കുന്തിച്ചിരുന്ന വല്ല്യമ്മയുടെ, പശുവിനേക്കാൾ വലിയ അകിടുകൾ നോക്കണോ അതോ പിന്നിലേക്കു തള്ളിയ കുട്ടകം കമഴ്ത്തിയപോലുള്ള കുണ്ടികളിൽ നോക്കണോ എന്ന കൺഫ്യൂഷനിൽ നിന്ന എൻ്റെ കുണ്ടിക്കൊരു നുള്ളു കിട്ടിയപ്പം എല്ലാം ശരിയായി! വല്ല്യമ്മ കറുമ്പിയുടെ അകിടുകൾ താഴേക്കമർത്തി കറക്കാൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. കറുമ്പിയുടെ ഒന്നുരണ്ടു ചവിട്ടും തൊഴിയും കൊള്ളലും വല്ല്യമ്മേടെ നുള്ളുകൾ കൊണ്ട് കുണ്ടീലെ ഒരേക്കർ തൊലി ദാനം ചെയ്തും ഞാനാ വിദ്യ ഇത്തിരി വശത്താക്കി.
ഇപ്പോഴെൻ്റെ ഉഷപ്പശുവിൻ്റെ അകിടു ഞാനുഴിഞ്ഞു… എന്തോ മിസ്സിങ്ങാണല്ലോ! ഇപ്പവരാടീ ഉഷക്കുട്ടീ! ഞാനാ കുണ്ടിക്കൊരടി കൂടി കൊടുത്തു. ഞാനെണീറ്റടുക്കളയിലേക്കു പോയി. ദേഹമാസകലം ചൂടുപിടിച്ചിരുന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ കൈകാലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൊഴുത്ത ഉഷപ്പെണ്ണിനെ നാലുകാലിൽ നിർത്തീട്ടാണ് വരുന്നത്! അവളാണേല് അനുസരണയുള്ള തടിച്ച സിന്ധിപ്പശുവിനെപ്പോലെ മെല്ലെ മൊലകളും ഞാത്തിയിട്ട് കുണ്ടീം തള്ളി നിൽക്കുന്നു!