മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 3 [സ്പൾബർ]

Posted by

“ അങ്ങിനെ എന്റപ്പൻ ചൂണ്ടുവിരൽ കൊണ്ട് ചൂണ്ടിയാണ് ആ കാട്ടാനയെ കാട് കയറ്റിയത്.. അന്നിവിടെ അധികം വീടുകളൊന്നുമില്ല… മുഴുവൻ കാടാ…”

കറിയാച്ചൻ പഴംപുരാണം പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് തകർത്ത് മുന്നേറുകയാണ്. നാവ് കുഴഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ടോണിയോടൊപ്പം കൂടുന്ന സന്തോഷത്തിൽ കറിയാച്ചൻ നന്നായിട്ട് ചെലുത്തി.
നാൻസി നാവ് പുറത്തേക്കിട്ട് ചുണ്ടുകളിലൊന്ന് നക്കി, കഴപ്പോടെ ടോണിയെ നോക്കി.അവൻ കറിയാച്ചനെ നോക്കി, അവളോട് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടി. അപ്പന് കുറച്ച് കൂടി ഒഴിച്ച് കൊടുക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി വീണ്ടുമവൾ വാതിൽ ചാരി.
ടോണി കുറച്ചേ കഴിച്ചുള്ളൂ… കുപ്പി തീരാറായി.. ബാക്കി മുഴുവൻ കറിയാച്ചൻ തന്നെയാണ് കീറിയത്..
കുഴഞ്ഞ നാവ്കൊണ്ട് അയാൾ എന്തെക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്.. ഒന്നും തിരിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ടോണി എല്ലാത്തിനുംമൂളി. അയാൾ ഏതാണ്ട് ഓഫായി എന്ന് ടോണിക്ക് തോന്നി.
വീണ്ടും നാൻസിയുടെ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടവൻ തല തിരിച്ചു. ഞെട്ടിക്കൊണ്ടവൻ കറിയാച്ചനെ നോക്കി..
കാരണം നാൻസി വാതിൽ തുറന്നത് പൂർണ നഗ്നയായിട്ടായിരുന്നു.
നേരത്തെ അകത്തിപ്പിടിച്ച വിരലുകൾക്കിടയിലൂടെ, പാതി തുറന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കണ്ട നാൻസിയുടെ
പൂർണ നഗ്നത ഒരു മറയുമില്ലാതെ മുന്നിൽ വിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു. അവൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. അവൻ വീണ്ടും കറിയാച്ചനെ നോക്കി. അയാൾ മേശമേൽ തല ചായിച്ച് ഉറക്കം തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇയാളെ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോർത്ത് ടോണി നാൻസിയെ നോക്കി.. പെട്ടെന്നവൾ കാല് വിടർത്തി വെച്ച് ടോണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി രണ്ട് വിരലുകൾ പൂറ്റിലേക്ക് കയറ്റി. പിന്നെപൂറ്റിലിട്ടൊന്ന് ഇളക്കി പുറത്തേക്കെടുത്തു. തേനിറ്റി വീഴുന്ന വിരലുകൾ വായിലേക്ക് വെച്ച് ഊമ്പി വലിച്ചു.
ഇവൾ താൻ കരുതിയതിലും എത്രയോ വലിയ കഴപ്പിയാണെന്ന് ടോണിക്ക് മനസിലായി.
അവൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട് നാൻസി, നൂൽബന്ധമില്ലാതെ മുറിയിൽ നിന്നും, ഹാളിലേക്കിറങ്ങി. ടോണിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.
“” വാ ഇച്ചായാ.. എത്രനേരമായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു… എഴുന്നേറ്റ് വന്നേ.. “

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *