Posted by തെളിവോ സാക്ഷികളോ ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട് കേസ് വെറുതെ വിടുമെന്ന് വക്കീൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ സമാധാനമായി വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മയും അനിയത്തിമാരും നിലവിളിച്ച് കരയുകയായിരുന്നു. അവരെ സാമാധാനിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് വളരെ പാട് പെടേണ്ടിവന്നു.
പിന്നീട് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം വളരെ സന്തോഷത്തോടെ നീങ്ങുകയായിരുന്നു. അനിയത്തിമാർ ബിന്ദുവും സന്ധ്യയും.. ബിന്ദുവിന്ന് ഇരുപത്തിരണ്ട് വയസ്സായി മറ്റവൾക്ക് ഇരുപതും.. അവരും അമ്മയും ഇപ്പോൾ വീട്ടുജോലിക്ക് പൊകുന്നുണ്ട്. എന്റെ ഓട്ടോ ഓടിച്ചുള്ള വരുമാനവും കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം ഞാൻ ജോലി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ വന്നു, അന്ന് ഒരു ലോങ് ട്രിപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് രാത്രി ഒമ്പത് മണികഴിഞ്ഞിരുന്നു വീട്ടിലെത്താൻ. അപ്പോൾ അമ്മ വീട്ടിലിരുന്ന് കരയുന്നു. (വീട് എന്ന് പറയാൻ ഒരു ഒറ്റമുറിയുള്ള ഓടിട്ട വീടായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്. വൈഡൂമും കിച്ചനും ഡായിങ് റൂമും എല്ലാം അത് തന്നെയായിരുന്നു. നടുക്ക് പായവിരിച്ചായിരുന്നു ഞാനടക്കം നാല് പെരും കിടന്നിരുന്നത്. അച്ചന് മാത്രമായിരുന്നു ഒരു കട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്.
അച്ചന് പൂശണം എന്ന് തോന്നുമ്പോൾ അമ്മയെ മെല്ലെ. തോണ്ടി വിളിക്കും ഞാനും പെങ്ങന്മാരും ഉറങ്ങി എന്നായിരിക്കും അവർ വിചാരിക്കാറ്. പക്ഷെ അധികവും ഞങ്ങ ൾ ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവാറില്ല) കരയുന്ന അമ്മയുടെ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളിലുമായി ഇരുന്നുകൊണ്ട് ബിന്ദുവും സിന്ധുവും അവരെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് കയറിയ ഞാൻ അനിയത്തിമാരോട് ചോദിച്ചു.