Posted by ഞാന്‍ മനസില്‍ കരുതി. ട്രെയിന്‍ മെല്ലെ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി. ലിന്‍റ ഫോണില്‍ എന്തൊക്കെയോ നോക്കി ഇരിക്കുന്നു. ഞാനും അല്‍ പ്പസമയം ഫേസ് ബുക്ക് ഒക്കെ നോക്കി ഇരുന്നു. ഇടക്ക് അമ്മയും അനുവും മെസേജ് അയച്ചു. വരുന്നകാര്യം രണ്ടാളെയും അറിയിച്ചിട്ടില്ല. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വീണ്ടും എടുത്തുവെച്ചിട്ട് സീറ്റില്‍ നേരത്തെ കൊണ്ടുവെച്ചിരുന്ന ബെഡ്ഷീറ്റ് എടുത്ത് രണ്ട് ബെര്‍ത്തിലും വിരിച്ചു.
“തണുപ്പ് അധികമില്ല അല്ലേ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“കുഴപ്പമില്ല രാജു.. താങ്ക് യു വെരി മച്ച് ഫോര്‍ ദ ഫുഡ്..”
“എന്തിനാ ലിന്‍റ ഫോര്‍മാലിറ്റി ഒക്കെ?”
“എന്നാലും.. യു ആര്‍ റിയലി സ്വീറ്റ്.. യുവര്‍ വൈഫ് ഇസ് ലക്കി..”
“ഹാ താന്‍ അത് വിടു ലിന്‍റ.. നാളെ എന്താ ബര്‍ത്ത് ഡേ ആയിട്ട് പരിപാടി?”
“നത്തിങ്ങ് രാജു.. ജസ്റ്റ് അനദര്‍ ഡേ..”
“ലിന്‍റ.. ചോദിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്.. എത്രനാളായി താന്‍ തനിയെ?”
“ഇപ്പോ പതിമൂന്ന് വര്‍ഷമായി രാജു..”
“വൗ ദാറ്റ്സ് എ ലോങ്ങ് പിരീഡ്..”
“യാ.. എന്ത് ചെയ്യാന്‍.. പിന്നൊരു വിവാഹം ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല..”
“ഒന്നുകൊണ്ട് മതിയായിക്കാണും അല്ലേ?”
“ഹഹഹ.. യെസ് യെസ്..”
“തനിയെ ബോറല്ലേടോ?”
കുറച്ചൊക്കെ ആണ്.. എന്നാലും സമയം പോകും..”
“ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാല്‍ അതിന്‍റെ റൈറ്റ് സെന്‍സില്‍ എടുക്കണം ലിന്‍റ..”
“ചോദിക്ക് രാജു..”
“അല്ല.. ഞാന്‍ വേറൊന്നും ഉദ്ദേശിച്ചല്ല.. വേറെ അഫയര്‍ എന്തെങ്കിലും? അല്ല ഈയൊരു പ്രായത്തില്‍ ഫിസിക്കല്‍ ആയ ആവശ്യങ്ങള്‍ കാണില്ലേ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചിട്ട് അവളുടെ പ്രതികരണം ശ്രദ്ധിച്ചു.