അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചെച്ചയുടെ മുഗം ആകെ വാടി കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു . എന്നിട് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി , “അങ്ങനെ ഇപ്പൊ 15 വര്ഷം കഴിഞ്ഞു, ഒരു ശപിക്കപ്പെട്ട ജീവിതം … ”
“നിങ്ങൾക്ക് എന്നാല് IVF ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്യമായിരുന്നില്ലേ..?”
ചേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് കൈ വെള്ളത്തിൽ മുക്കി കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട്,
“അതിനൊക്കെ വല്ല്യ ചെലവാണെന്നും പറഞ്ഞ് കുമാരേട്ടൻ കയ്യൊഴിഞ്ഞു. ഇതിപ്പോ എൻ്റെ മാത്രം ആവിശ്യം പോലെയായി.”
ഓമനേച്ചിയോട് എനിക്ക് വല്ലാത്ത സഹതാപം തോന്നി.
“ഞാനെങ്ങനുമായിരിക്കണം ഓമനേച്ചി ഇപ്പൊ പത്ത് പെറ്റിറ്റുണ്ടാവും..!!” ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“പത്തല്ലാ.. ഇരുപത് കുട്ടികളെ പ്രസവിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ്… പക്ഷേ… എനിക്ക് ഒട്ടും യോഗമില്ലലോ വിച്ചു….” എന്നും പറഞ്ഞ് നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ട് കയ്യോക്കെ കഴുകി പാൽ പത്രത്തിൻ്റെ അടപ്പിട്ടു.
ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്,
“എന്നാലും ഇത്രയും സുന്ദരിയായ ഭാര്യ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിട്ട് എങ്ങനെയാണ് ഈ കുമാരേട്ടന് കള്ളും കുടിച്ച് കിടന്നുറങ്ങാൻ തോനുന്നതെന്ന് എനിക്ക് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.”
ഓമനേച്ചി എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ്, “എൻ്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനൊക്കെ ആയിപ്പോയി, ഇനി ഇങ്ങനെ ജീവിച്ച് തീർകുകയല്ലണ്ട് വേറെ വഴിയില്ലല്ലോ..”
അതും കൂടി കെട്ടപ്പോഴേക്കും എനിക്ക് ഓമനേച്ചിയോട് സഹതാപവും അതിലുപരി ഒരു പ്രത്യേക സ്നേഹം നിറഞ്ഞ പ്രണയം തോന്നിത്തുടങ്ങി!!!. എന്നിട്ട് ചേച്ചിയോട് ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട്,