Posted by കബനീനാഥ് ഒന്നു മുന്നോട്ടാഞ്ഞു…
“” ശരിക്കും പ്രേമവും പ്രതികാരവും കാമവും ഗുണ്ടായിസവുമൊക്കെ ഇവിടെ തന്നെയാണ്… നമ്മൾ സിനിമയിൽ കാണുന്നത് എത്രയോ ചെറുത്… “
കബനീനാഥിന്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്നു കുറുകി…
“” നമ്മൾ കാണുന്ന വെള്ളി വെളിച്ചത്തിനപ്പുറം അനന്തമായ അന്ധകാരമുണ്ട് കബനീ… എല്ലാവരുമല്ല… ചിലർ… ചിലർ മാത്രം… “
കബനീനാഥ് തന്റെ കഷണ്ടിത്തലയിലൊന്നു തടവി…
“” ചിലത് സത്യം… ചിലത് മാത്രം സത്യം… ബാക്കി മാഡം പറയും… “
ദേവദൂതൻ കൈത്തലം മറച്ച് കോട്ടുവായിട്ടു…
“” അത് മാഡം പറഞ്ഞാലേ വ്യക്തതയും കൃത്യതയും വരൂ… “
ദേവദൂതൻ പതിയെ സെറ്റിയിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു…
“ നിങ്ങൾ റെസ്റ്റ് എടുക്ക്… ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂറെങ്കിലും എനിക്കും ഉറങ്ങണം…..”
ദേവദൂതൻ ക്ഷീണത്തോടെ പറഞ്ഞു…
“ ഓക്കേ………. “
കബനീനാഥ് ആലോചനയോടെ സെറ്റിയിലേക്കു ചാരി……….
“ പിന്നെ………. “
വാതിൽക്കലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ദേവദൂതൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു…
കബനി സെറ്റിയിൽ നിന്ന് നിവർന്നു…
“” എന്റെ ഒറിജിനൽ പേര് അതൊന്നുമല്ല… ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട് , ആ കഥ ഞാൻ മൂഡൊള്ളപ്പോൾ പറയാം… “
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ദേവദൂതൻ വാതിൽ കടന്നു..
കബനി വീണ്ടും സെറ്റിയിലേക്കു ചാരി മിഴികളടച്ചു…….
അതേ ദിവസം;
8:50 AM
ഡോർ ബെൽ ശബ്ദിക്കുന്നതു കേട്ട് സെറ്റിയിലിരുന്ന് മയങ്ങിയ കബനീനാഥ് നടുങ്ങിയുണർന്നു…
ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാണ് അയാൾക്ക് സ്ഥലകാലബോധം ഉണ്ടായത്……
അയാൾ പതിയെ മുടന്തിച്ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു…
സൂര്യബിംബം കണ്ണിലടിച്ചാലെന്നവണ്ണം കബനിയുടെ കണ്ണുകൾ മഞ്ഞളിച്ചു പോയി…