അനഘയുടെ മുഖം പാതി തെളിഞ്ഞു.. അവളിൽ നേരിയ ആശ്വാസം കടന്ന് വന്നു.
തൽക്കാലത്തേക്ക് ഉള്ള പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചു.
” ജീവാ.. വേറെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാലോ അല്ലേ ? ”
” ഇല്ലാ..!! ഞാൻ നിന്നെ അങ്ങനെ അങ്ങ് വിട്ട് കൊടുക്കുമോ പെണ്ണെ ? ”
” ഉം.. അറിയാം ”
അവന്റെ ചോദ്യത്തിനു അവൾക്ക് വേറെ ഒന്നും പറയാൻ തോന്നിയില്ല.
” അനഘാ.. എടൊ ഒരു കാര്യ പറയാൻ ഉണ്ട് ”
പെട്ടെന്ന് ശബ്ദം കേട്ട് അനഘ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും കോ വർക്കർ ആയ മെർലിൻ ആണ് പുറകിൽ.
അനഘ കൈ കൊണ്ട് രണ്ട് മിനിറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ഫോൺ ചെവിയിൽ വച്ചു തന്നെ പുറത്തേക്ക് മാറി.
കുറച്ച് നേരം അവിടെ നിന്ന് മെർലിൻ അവളെ നിരീക്ഷിച്ചു…!!
രാവിലെ മുതൽ അനഘ വല്ലാതെ മൂഡ് ഓഫ് ആയിരുന്നു.. ഇത്രയും നേരം വാടി തളർന്ന് ഇരുന്ന മുഖവും ശരീരവും ഒരു കാൾ വന്നപ്പോൾ മാറിയിരിക്കുന്നു..!
ടെൻഷൻ എല്ലാം മാറി സന്തോഷത്തോടെ അവൾ ചിരിച്ചു കളിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.. അപ്പുറത്ത് ആരാണാവോ ?
അതെ സമയം രാവിലെ മുതൽ നടന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും ജീവ അവൾക്ക് നേർ കാഴ്ച പോലെ വിവരിച്ചു നൽകുകയായിരുന്നു…
കുറേ നേരമായി അവൻ അപ്പുറത്ത് സംസാരിക്കുന്നു.. എങ്കിലും സമയം പോയത് അനഘ അറിഞ്ഞതേയില്ല..
ജീവയോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് തണുക്കുന്നതും ഉള്ളം ശാന്തമാകുന്നതും അവൾക്ക് തന്നെ അതിശയമായിരുന്നു..
എന്നാൽ മെർലിൻ തന്നെ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നു എന്ന് മനസിലാക്കിയതും അനഘ അധികം വൈകിക്കാതെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് അവസാനിപ്പിച്ചു.. വേഗം തന്നെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു അവൾ തിരികെ വന്നു.