ചില ദിവസങ്ങളിൽ പ്രിയക്ക് വല്ലാതെ കൊതിതോന്നുമ്പോൾ ശിവനെ ജ്വല്ലറിയിലേക്ക് വിളിച്ച് വരുത്തും. ചിലപ്പോ അവൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി വന്ന് മുതലാളിയോട് എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ച് തിരിച്ച് പോകും.
ചിലപ്പോ റോഡിലൂടെ ബുള്ളറ്റോടിച്ച് പതിയെ പോകും.
ആ ബുള്ളറ്റിന്റെ പിന്നിൽ കയറി, ശിവേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കുറേദൂരം യാത്ര പോവാൻ പ്രിയക്ക് വല്ലാത്ത കൊതിയുണ്ട്.
അവനതേ പറ്റിയൊന്നും പറയുന്നില്ല. അങ്ങോട്ട് പറയാൻ ഒരു മടിയും..
അവന്റെ കാമുകിയല്ലേ താൻ..?
എങ്ങോട്ടെല്ലാം തന്നെ കൊണ്ടുപോകാം..?
ഒരു സിനിമക്ക് പോകാം… ഐസ്ക്രീംകഴിക്കാൻ പോകാം..
ബൈക്കിൽ വെറുതേയൊന്ന് കറങ്ങാൻ പോകാം..
എങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാലും കൂടെപ്പോകാൻ താനെപ്പഴും റെഡിയാണ്..
ആ മുരടനൊന്ന് വിളിക്കണ്ടേ…
പലവട്ടം ചെറിയ സൂചനകളൊക്കെ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്..അതൊന്നും ആ പൊട്ടന് മനസിലായില്ലേ…
കുറച്ചൂടി താൻ ക്ഷമിക്കും.
പിന്നെ വണ്ടിയുടെ പിന്നിൽ കയറിയങ്ങിരിക്കും… അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഏത് നരകത്തിലേക്ക് വേണേലും വിട്ടോ, എന്നങ്ങ് പറയും.
അവനെന്ത് ചെയ്യൂന്നറിയാലോ..
ഇതിങ്ങിനെ പോയാൽ ശരിയാവില്ലെന്ന് പ്രിയക്ക് തോന്നി.
ശിവേട്ടന് പരിശുദ്ധ പ്രണയമാണ്.
തന്നെയൊന്ന് തൊട്ടിട്ടു പോലുമില്ല. ചില അനാവശ്യ വാക്കുകളൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും അതിര് വിട്ട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല.തനിക്കും പരിശുദ്ധ പ്രണയം തന്നെയാണ്.. പക്ഷേ, രണ്ട് വർഷമൊന്നും ഈ പരിശുദ്ധ പ്രേമവും കൊണ്ട് നടക്കാൻ തനിക്കാവില്ല. വേറെന്തെങ്കിലും കൂടിയൊക്കെ തനിക്ക് വേണം. വയസ് ഇരുപത്താറായി. ഇനി എത്രയെന്നു വെച്ചാ…
ചില ദിവസങ്ങളിൽ നനഞ്ഞപൂറിതൾ തഴുകി, പുലരുവോളം അവനോട് സംസാരിച്ച് കിടക്കുമ്പോൾ,
തന്നെ തരിപ്പിക്കുന്ന എന്തെങ്കിലും അവൻ പറയണേ എന്ന് കൊതിക്കും..