പാലിലും തുപ്പലത്തിലും മൂത്രത്തിലും കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദേവികയുടെ ബാക്കിലേക്ക് ഒരു വലിയ ടൂറിസ്റ്റ് ബസ് വന്നു നിന്നു…. പേടിച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവൾ കാണുന്നത് അതിൽ നിന്നിറങ്ങി വരുന്ന നിരഞ്ജനും മക്കളെയും ആണ് കൂടെ അൻവറും അഭിരാമിയും ഓഫീസിലെ 40 ഓളം സ്റ്റാഫുകളും…… അവൾ നിലത്തു കിടന്നിരുന്ന ദിവാകരന്റെ ഒറ്റ മുണ്ട് എടുത്ത് ശരീരം മുഴുവൻ മറച്ചു പിടിച്ചു നിലത്തു തന്നെ കുനിഞ്ഞുകൂടി ഇരുന്നു….
താൻ ഇത്രയും കാലം കൊണ്ടു നടന്ന സൽപേരും ജീവിതവും തീർന്നു എന്ന് ആ ബസ് അവിടെ എത്തിയതോടെ അവൾക്ക് മനസിലായി.ബസിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ഓഫീസ് സ്റ്റാഫ് എല്ലാം മൂക്കത്തു വിരൽ വച്ചു നിന്നു
തങ്ങൾ ആരാധിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്ത ദേവിക മാഡം നടു റോഡിൽ ഈ രാത്രി സമയത്ത് ആരുടെയൊക്കെ ഒപ്പം കിടന്നു കൂത്താടി വേലക്കാരന്റെയും കണ്ട വെടികളുടെയും പാലിൽ കുളിച്ചു വെറും ഒറ്റമുണ്ടിൽ നാണം മറച്ചു നിൽക്കുന്നു… എല്ലാവരും തമ്മിൽ തമ്മിൽ എന്തൊക്കെയോ പിറു പിറുക്കൻ തുടങ്ങി… നിരഞ്ജനും മക്കളും ദേവികയെ വട്ടം പിടിച്ചു… സമാധാനിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി.. ദേവിക പൊട്ടി കരയുകയായിരുന്നു..
.എല്ലാവരും അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്തി വിരൽ ചൂണ്ടി… അവൾ കള്ളിയാണെന്നും വെടിച്ചി ആണെന്നും അവർ ഓരോരുത്തരും പറയുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി….ദേവിക ചെവി പൊത്തി നിലത്തിരുന്നു…. ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു…. കരഞ്ഞു…..
………………………………………………………………