Posted by അതുകണ്ടതും ഞാനൊന്നുഭയന്നു…
“”…ഏത് ഒച്ചിനൊണ്ടായോനാടാ വണ്ടിയോടിയ്ക്കുന്നേ… ചവിട്ടിവിടടാ..!!”””_ ഞാനിരുന്നു കാറി…
അതുകേട്ടിട്ടാണോന്നറിയില്ല, പിന്നെവണ്ടി പായുവായ്രുന്നു…
അതിനിടയിലും ഞാനെന്തൊക്കെയോ പറയാൻശ്രെമിച്ചു…
എന്നാലപ്പോഴെല്ലാം ആരൊക്കെയോ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്…
കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളമെത്തിയ ചേച്ചിയാണെങ്കിൽ ഇടയ്ക്കിടെ മീനാക്ഷിയെ കുലുക്കിവിളിയ്ക്കുന്നതും കണ്ടു…
ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തിയപ്പോഴും അവസ്ഥ മറിച്ചായ്രുന്നില്ല…
ബോധമില്ലാണ്ടുകിടന്ന മീനാക്ഷിയെ സ്‌ട്രെച്ചറിലേറ്റി കൊണ്ടുപോകുന്ന കൂട്ടത്തിൽ അവരെന്നെയും പിടിച്ചുവലിച്ചകത്തേയ്ക്കു കയറ്റി…
അപ്പോഴും, ഞാനവിടെ നിന്നോളാന്നും ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ സ്മെല്ലെനിയ്ക്കിഷ്ടമല്ലാന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞുനോക്കീതാണ്…
പക്ഷേ, ആരു മൈൻഡാക്കുന്നു..??
കൊണ്ടോയൊരു ബെഡ്ഡിൽ കവിഴ്ത്തിക്കിടത്തിയതും അങ്ങോട്ടേയ്ക്കിൻജക്ഷനുമായി വന്ന നേഴ്സുപെണ്ണിനോടും ഞാൻപറഞ്ഞു;
“”…എന്റെപൊന്നുകൊച്ചേ… എനിയ്ക്കൊരു മൈരൂല്ല..!!”””_ ന്ന്…
പക്ഷേ രക്ഷയുണ്ടായില്ല…
സൂചി കുണ്ടീൽക്കേറി, സ്വിച്ചിട്ടപോലെ ബോധോംപോയി…
പിന്നീട് ബോധംവന്നപ്പോൾ ആദ്യം ഞാനെവിടെയാന്നൊരു സംശയമായ്രുന്നു…
ഞാൻ കണ്ണുതുറന്നതു കണ്ടിട്ടെന്നോണം അടുത്തനിന്ന നേഴ്സുകൊച്ച് പുറത്തേയ്ക്കുപോകുന്നതും കുറച്ചുകഴിഞ്ഞൊരു ഡ്യൂട്ടിഡോക്ടറുമായി തിരികെക്കയറിവരുന്നതും കണ്ടു…
“”…ആഹ്.! എങ്ങനുണ്ട് സിദ്ധാർഥ്..?? ഓക്കെയല്ലേ..??”””_ ഡോക്ടറ്ചേച്ചീടെ ചോദ്യം…