Posted by ജീവൻ: thank you, എന്തെങ്കിലും സ്പെഷ്യൽ ഫുഡ് വേണമെങ്കിൽ പറഞ്ഞാല് മതി. ഞാൻ പേഴ്സണൽ വർക്ക് എടുക്കാറുണ്ട്.
റാണി: അല്ല അപ്പോൾ വർക്കിംഗ് ടൈം ഏത്ര മണി വരെ ആണ്.
ജീവൻ: ദിവസം 8 മണിക്കൂർ ആണ് ഡ്യൂട്ടി.
പിന്നെ shift അനുസരിച്ച് മാറി കൊണ്ടെ ഇരിക്കും. ഞാൻ പോട്ടെ ഇനിയും നിന്നാൽ ലേറ്റ് ആവും. കാണം.
റാണി: (ചിരിച്ചുകൊണ്ട്) ബൈ പറഞ്ഞു കതക് അടച്ചു.
റിമി: എടി നീ ആ പുതിയത് ആയി വന്ന നമ്മുടെ neighbourനെ കണ്ടോ.
റാണി: പിന്നെ ഇന്നലെ പായസം കൊണ്ട് തന്നിരുന്നു. നല്ല രുചിയും ആയിരുന്നു.
റിമി: ഞങ്ങൾക്കും കിട്ടി. അച്ഛന് നല്ല പോലെ ഇഷ്ടമായി.
റാണി : എന്താ പെണ്ണേ അയാളെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ ഒരു തിളക്കം മുഖത്ത്.
റിമി: ഒന്ന് പോയെ. ചുമ്മാ കളിയാക്കാതെ.
റാണി: മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്
അന്ന് വൈകിട്ട് റാണി പാൽ മേടിച്ചു വരുന്ന വഴി ഫ്ലാറ്റിൻ്റെ താഴെ വെച്ച് ജീവനെ കണ്ടു്
രണ്ടു പേരും ഹായ് പറഞ്ഞു സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
റാണി: ജീവൻ്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട്
ജീവൻ: അമ്മ ചെറുപ്പത്തിലേ മരിച്ചു. അച്ഛൻ കഴിഞ്ഞ വർഷവും . ഒരു സിസ്റ്റർ ഉണ്ട്. അവളുടെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പോള് കാനഡയിൽ ആണ്
റാണി : സോറി
ജീവൻ: എന്തിന്. എല്ലാം മറക്കാൻ ഉള്ളതെല്ല. ആട്ടെ റാണിയുടെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട്
റാണി: അച്ഛനും അമ്മയും പിന്നെ ഞാൻ ഒറ്റ മോൾ ആണ്
ജീവൻ: അവരെല്ലാം അപ്പോ നാട്ടിൽ ആണോ.
റാണി: അതേ. ഇടയ്ക്കു അങ്ങോട്ട് പോകും. അവർ ഇങ്ങോട്ടും വരാറുണ്ട്.
അങ്ങനെ സംസാരിച്ചു അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിൻ്റെ മുന്നിൽ എത്തി.
അവിടെ വെച്ച് കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു. പക്ഷേ റാണിയുടെ മനസ്സിൽ ആ സംസാരം എല്ലാം വല്ലാത്ത ഒരു ഫ്രഷ്നെസ് കൊണ്ട് വന്നു