കവിത [ഋഷി]

Posted by

വാതിലടച്ച് അവൾ തിരിഞ്ഞപ്പഴേക്കും ഞാൻ തുണികളെല്ലാമഴിച്ചെറിഞ്ഞിരുന്നു. എൻ്റെ മുഴുത്ത കുണ്ണ ഒരു കുന്തം പോലെ നിന്നാടി.. ചെറുപ്പത്തിലെ ബാസ്ക്കറ്റ് ബോളു കളിയും പിന്നെ ഇപ്പഴത്തെ നീന്തലും പതിയെയുള്ള ജോഗിങ്ങും… ആകപ്പാടെ ആറടി ഒരിഞ്ച് നീളത്തിൽ കൊഴുപ്പു കുറവും പേശികൾ കൂടുതലുമായിരുന്നു. നെഞ്ചിൽ പുതപ്പു പോലെ പൊതിഞ്ഞ രോമക്കാട് നരച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. എന്നാൽ തുടയിടുക്കും അണ്ടികളും ഞാനിടയ്ക്കെല്ലാം വടിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു…

കുറ്റിരോമങ്ങൾ വളർന്ന തുടയിടുക്കിലും ഞാന്നു കിടക്കുന്ന മുഴുത്ത അണ്ടികളിലും കുന്തം പോലെ നിന്നു വെട്ടുന്ന കുണ്ണയിലും കവിതയുടെ കണ്ണുകളുഴിഞ്ഞു…

തുണിയഴിക്കെടീ! ഞാൻ മുരണ്ടു. അവൾ കുർത്തിയും ലെഗ്ഗിങ്ങ്സുമഴിച്ചു…. ദൈവമേ! ഇരുനിറത്തിൽ കല്ലിൽ കൊത്തിയ ഒരു കൊഴുത്ത പ്രതിമ. ലേസു പിടിപ്പിച്ച കറുത്ത കുഞ്ഞുബ്രായ്ക്കുള്ളിൽ അവളുടെ മുഴുത്ത മുലക്കുടങ്ങൾ വിതുമ്പി… ആ അമർന്ന മുട്ടൻ മുലകളുടെ നടുവിലെ പിളർപ്പു കണ്ടപ്പോൾ വായിൽ വെള്ളമൂറി… ഇത്തിരി മാത്രം തള്ളിയ വയറും കറുത്ത കുഞ്ഞിപ്പാൻ്റീസിനുള്ളിൽ തടിച്ചുന്തിയ പൂർത്തടവും… അമർന്ന കനത്ത തുടത്തൂണുകൾ…

ഒരുങ്ങിയിട്ടാണല്ലോടീ! എൻ്റെ വഷളൻ ചിരികേട്ട് ഞെട്ടിയവൾ കുണ്ണയിൽത്തറഞ്ഞിരുന്ന കണ്ണുകളുയർത്തി… ആ മുഖം തുടുത്തിരുന്നു… നോക്കി ചോര കുടിക്കുവാ ഈ മനുഷ്യൻ! അവൾ മന്ത്രിച്ചു…

അതിനല്ലേടീ നീ ഈ ലേസൊള്ള കുഞ്ഞി ബ്രായും പാൻ്റീമിട്ടത്! ഞാനവളുടെ മുലക്കുടങ്ങളുടെ പിളർപ്പിലൂടെ വിരലോടിച്ചു… ആഹ് അവൾ നിന്നു പുളഞ്ഞു… ആ ദേഹമാകെ പൊട്ടിത്തരിച്ചു.. എൻ്റെ കുണ്ണയിപ്പോൾ പൊട്ടുമെന്നു തോന്നി!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *