കവിത [ഋഷി]

വിശ്വം! ഒരു ദിവസം ഡ്രൈവു ചെയ്യുമ്പോൾ കവിതയെൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. എന്താടീ? ഞാനാരാഞ്ഞു.

ദേ ഈ കുന്തം എൻ്റെ കുണ്ടീല് എത്രനാളാണെടാ ഞാൻ തിരുകണ്ടത്? ദേ! നടക്കുമ്പഴൊക്കെ കുണ്ടി രണ്ടും അമർന്നരയുവാ! ഇപ്പോ ഇതുകാരണം എപ്പഴും എൻ്റെ കുണ്ടിയെപ്പറ്റിയാ ഞാനോർക്കണത്!

ഹഹഹ… ഞാനുമെപ്പഴും നിൻ്റെ കുണ്ടിയെപ്പറ്റിയാടീ ഓർക്കണത്! ഞാനിളിച്ചു കാട്ടി!

കെഴവൻ്റെയൊരു വളിച്ച തമാശ! അവൾ പതിവുപോലെ നോവിച്ചുകൊണ്ടെൻ്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ നുള്ളി.

ആഹ് പിശാചേ! ഞാൻ കൈത്തണ്ട തിരുമ്മി… അടുത്താഴ്ച്ച ലതി വരും. അതുവരെ ക്ഷമിക്കടീ! ഇരുപത്തിനാലു മണിക്കൂറും നീയിതു കുണ്ടീല് ഫിറ്റുചെയ്തല്ലല്ലോടീ നടക്കണത്! എന്നാലും ആ കൊഴുത്തു തിങ്ങിയമർന്ന കുണ്ടിക്കുടങ്ങളുടെ നടുവിൽ തുളഞ്ഞുകേറിയിരിക്കുന്ന മിനുത്ത പ്ലഗ്ഗിൻ്റെ കാര്യമോർത്തപ്പോൾ കമ്പിയടിച്ചു തുടങ്ങി! അപ്പഴേക്കും അവളുടെ വിരലുകൾ എൻ്റെ മടിയിലേക്കു പടർന്നിറങ്ങി… മുഴുത്തു വരുന്ന കുണ്ണയിൽ അവൾ മെല്ലെത്തഴുകി… എന്തൊരു സുഖം! ഡീ മതി! വണ്ടി വല്ലയിടത്തും ചെന്നിടിക്കും. ഞാൻ ചെറുതായി വിറച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

നിന്നെ ഞാൻ മുഴുവനും അങ്ങു കടിച്ചുതിന്നും. അവളെൻ്റെ കുണ്ണയ്ക്കു പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു! അമ്മേ! ആയുസ്സിൻ്റെ ബലം കാരണം അത്യാഹിതമൊന്നും സംഭവിച്ചില്ല. ഏതായാലും അവൾ പിന്നെ നല്ലകുട്ടിയായിരുന്നു…

വിനുവും മനോജും തിരികെ വന്നു. കാമുകിപ്പെണ്ണ് ഇത്തിരി ഡൗണായി. പതിവുപോലെ കെട്ട്യോൻ്റെ പുച്ഛം കലർന്ന പെരുമാറ്റം അവളെ തളർത്തി. എന്നാലും എന്നും ഓഫീസിലേക്കു പോണതിനു മുന്നേ പൂറും കുണ്ടീം കാമുകനെക്കൊണ്ട് നക്കി വെടിപ്പാക്കുമ്പോൾ അവളാകെ ജീവിച്ചിരുന്നു…. മുഴുവനും ഒരു പെണ്ണായി…പിന്നെ വിനുവിൻ്റെ സാമീപ്യം അവളിലെ പെണ്ണിൻ്റെ അമ്മമനസ്സുണർത്തിയിരുന്നു…