ശ്രീയുടെ ആമി 7 [ഏകലവ്യൻ] [നിർവൃതിയുടെ ചുവടുകൾ]

Posted by

“എത്താനായല്ലോ..”

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനവളെ നോക്കി.

“എവിടെയെങ്കിലും ഒന്നൊതുക്കി നിർത്ത്..”

അത് കേട്ടതും അൽപം ആശ്ചര്യത്തോടെ അവൻ ഒരു ഗ്യാപ് നോക്കി ഒതുക്കി നിർത്തി.

“എന്തു പറ്റി..?”

“ഒന്നുല്ല..”

“പോണ്ടേ..?”

“പോകാം..”

“എന്തിനാ നിർത്താൻ പറഞ്ഞെ..?”

“വെറുതെ.. ഏട്ടന് എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കേൾക്കുമ്പോ ഒരു സുഖം..”

റിതിന്റെ മുഖത്തൊരു അതിശയം ഭാവം വിരിഞ്ഞു. ആമിയോടുള്ള മോഹം കാരണം സാധാരണ താനാണ് വണ്ടിയൊതുക്കാറുള്ളത്. അതും എന്തെങ്കിലും കുല്സിതം ഒപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി. ഇപ്പോ ആമി വല്ലതും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചിന്തിച്ച് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ സന്തോഷത്തിന്റെ ഇടിമുഴക്കം കേട്ടു.

“അതിനാണോ നിർത്താൻ പറഞ്ഞേ..?”

“അല്ല..”

“പിന്നെ..?”

“കുറച്ചു നേരം കൂടെയിരിക്കാം.. നല്ല സുഖമല്ലേ..”

“എന്നാലും അതിലെന്തോ ഒളിച്ചു കിടപ്പുണ്ടല്ലോ..”

അവനവളുടെ വലത്തേ കൈ കോർത്ത് പിടിച്ച് ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുല്ല.., ഇഷ്ടമുള്ള പെണ്ണിന്റെ കൂടെയിരിക്കാൻ ഏട്ടന് സുഖമില്ലേ..?”

“ഇല്ലേന്നോ..?, പക്ഷെ നീ വണ്ടി ഒതുക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചു.”

“എങ്കി പ്രതീക്ഷ കളയേണ്ട..”

അത് കേട്ടതും അവനവളുടെ കൈവിരലുകൾ നീർത്തി മുത്തം വച്ചു.

“ഇത് റോഡാണേ…”

“നമുക്ക് പ്രണയിക്കാൻ ഇങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലങ്ങളല്ലേ ഉള്ളൂ..”

“ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ..?”

“ഇവിടെയെങ്ങും ഒരു പൂച്ചക്കുട്ടി പോലുമില്ല..”

അവളൊന്ന് ചുറ്റിലും നോക്കി. സന്ധ്യ മറഞ്ഞ ഇരുട്ടിന്റെ നിഗൂഢതയല്ലാതെ വഴി വിജനമാണ്. അവർക്ക് വേണ്ടി തയ്യാറായത് പോലെ.

“എങ്കി കുഴപ്പമില്ല..”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *