ഇത്രയും നേരം അവളുടെ അടുത്തൂന്ന് കിളച്ചിട്ടും ഞാനിതുവരെ ഇതെന്നും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോന്ന് അലോചിച്ചപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി…..
ഞങ്ങളുടെ നോട്ടത്തിൻ്റെ കാഠിന്യം കൂട്ടാണെന്നോളം തെക്കിൽ നിന്നും വീശിയ സുന്ദരമായി കുളിർ കാറ്റിൽ മിസ്സിൻ്റെ സാരിയുടെ മുന്താണി മാറിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് പൊങ്ങി…
അത് മതിയായിരുന്നു…. നമിത മിസ്സ് അത്രയും കാലം കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു വച്ച ആപ്പിൾ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ദൃശ്യമാകാൻ…… കറുത്ത ബ്ലൗസിൽ തിങ്ങി വിങ്ങി തെറിച്ച് നിക്കണ അവറ്റകളെ കണ്ടതും… എൻ്റെ അടിയിൽ ഒരാൾ ഉണർന്നു പ്രീകം ഒലിപ്പിച്ചു നാശമാക്കി വച്ചു…..
വിഷ്ണുവിൻ്റെ അവസ്ഥ എന്നെക്കാളും പരിതാപകരമായിരുന്നു… ഒരു കൈകൊണ്ട് തുറന്ന വായ മൂടിയും മറു കൈ കൊണ്ട് അവൻ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിലെ ജവാനെ പുറത്തോട്ട് ചാടാതെ അമർത്തി പിടിച്ചു വെക്കുവായിരുന്നു….
നടത്തിൻ്റെ താളത്തിനു തുളുമ്പുന്ന മുന്നഴകിനിനെ മാത്രം ഒപ്പിയെടുക്കാൻ എൻ്റെ കണ്ണു അനുവദിച്ചില്ല…. അവിടുന്ന് അവന് താഴോട്ടേക്ക് എത്തിപ്പെടാൻ വല്യ സമയം ഒന്നും വേണ്ടിവന്നില്ല…. കാണ്ടു ഞാൻ,, തമ്മിൽ തട്ടി തരിഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന വെണ്ണ കുടങ്ങളെ…. സാരിയുടെ ഷേപിന് അനുസൃതമായി അവറ്റകളുടെ ചെരിവും തലയെടുപ്പും….. ഓഫ്….. മം…… ഞാനറിയാതെ തന്നെ എൻ്റെ കുണ്ണ സാറിൽ ബലം ചുമത്തി….. സാരിയുടെ ടെറ്റ് കൊണ്ട് നമിതയുടെ പാൻ്റിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക് വരെ എടുത്ത് കാണുന്നുണ്ട്…..
കയ്യിലെ പുസ്തകത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ക്ലാസിൻ്റെ ഇങ്ങേയറ്റം മുതൽ അങ്ങേയറ്റം വരെ നടക്കുന്ന മിസ്സ് എൻ്റെയും വിഷ്ണുവിൻ്റെ നോട്ടം ശ്രദ്ധിച്ചില്ല…. അത് ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും ലോട്ടറി അടിച്ച ഫീലായിരുന്നു….