ചില്ലകൾക്കിടയിലൂടെ അവിടവിടെയായി താഴേയ്ക്കെത്തിനോക്കുന്ന വെയിലിനുപോലും വല്ലാത്തൊരു ഭംഗി…
അതൊക്കെക്കണ്ടതും അറിയാതെന്റെ പിടിവിട്ടുപോയി;
“”…മീനാഷീ… ഒരു ഫോട്ടോയെടുത്തു തന്നേടീ..!!”””_ ഫോണെടുത്തവൾക്കു നേരേ നീട്ടിക്കൊണ്ടതു പറഞ്ഞശേഷമാണ് പറഞ്ഞതെന്തെന്നുപോലും ഞാൻ ചിന്തിയ്ക്കുന്നത്…
കാര്യമറിയാതൊരു പകപ്പ് ഒരുനിമിഷമവൾടെ മുഖത്തും സ്ഫുടമായി…
…ഇനി ആളുമാറിയതാവോ..?? എന്നൊരു മുഖഭാവത്തോടെ മീനാക്ഷി മടിച്ചുമടിച്ച് കയ്യിൽനിന്നും ഫോൺവാങ്ങിയപ്പോൾ ഉള്ളിലെവിടെയോ ചെറിയൊരാശ്വാസം…
പറ്റില്ലെന്നുപറഞ്ഞ് ഫോൺമേടിച്ചില്ലായ്രുന്നേൽ അൾട്ടിമേറ്റ്സൈക്കോ സിദ്ധാർഥ്ഗോവിന്ദിന് ഇതിൽപ്പരമൊരു നാണക്കേടുണ്ടാവാനുണ്ടോ..??
“”…കുറച്ചൂടെ പിറകോട്ട് നിയ്ക്കാവോ..??”””_ ഫോൺക്യാം എന്റെനേരേ ഫോക്കസ്ചെയ്ത് മീനാക്ഷിചോദിച്ചു…
അതിനു മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേലും കുറച്ചുപിന്നിലേയ്ക്കുമാറി മരത്തിന്റെചുവട്ടിലായി ഞാൻനിന്നു…
ഉടനെതന്നെ അവൾ ഫോട്ടോയെടുക്കാനും തുടങ്ങി…
“”…കഴിഞ്ഞു… ദാ..!!”””_ മൂന്നാലെണ്ണം എടുത്തുകഴിഞ്ഞതും അവൾ ഫോൺകൊണ്ടുവന്നെന്റേൽ തന്നു…
ഞാനതോരോന്നും നോക്കിയാസ്വദിയ്ക്കുമ്പോൾ,
“”…എനിയ്ക്കൂടെ എടുത്തുതരാവോ..??”””_ എന്റെനേരേ അവൾടെ ഫോണുംനീട്ടിക്കൊണ്ടൊരു ചോദ്യം…
…അവളെക്കൊണ്ടു തലങ്ങുംവിലങ്ങും ഫോട്ടോയെടുപ്പിച്ചിട്ട് എങ്ങനാ പറ്റില്ലാന്നുപറക..??
അതുകൊണ്ടൊന്നു മടിച്ചിട്ടാണേലും ഞാൻ ഫോൺമേടിച്ചു…
ഒന്നുരണ്ടു ഫോട്ടോയെടുത്തതും,
“”…ഇനി ഇവടെവേണ്ട… നമുക്കങ്ങോട്ടുപോകാം..!!”””_ എന്നും പറഞ്ഞവൾ അടുത്തുകണ്ട ഒരുനീർച്ചാലിനു നേരേനടന്നു…