എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 23 [അർജ്ജുൻ ദേവ്]

Posted by

ഒടുക്കം കരയ്ക്കുകയറുമ്പോഴാണ് അതേതു സ്ഥലമെന്നുപോലും പിടികിട്ടാത്തവസ്ഥ വന്നത്…

…സിവനേ… ഇതേത് ജില്ലയെന്നമട്ടിൽ മീനാക്ഷിയെ നോക്കുമ്പോൾ, പുള്ളിക്കാരിയൊരു കുലുക്കോമില്ലാതെ ഷൂസൊക്കെ വലിച്ചുകയറ്റുവാണ്…

ഇനിയെങ്ങോട്ടാ പോവേണ്ടതെന്ന് ആരോടെങ്കിലും ചോദിയ്ക്കാമെന്നുവെച്ചാൽ ഒരു മനുഷ്യനെപ്പോലും കാണാനുമില്ല…

തിരിച്ചു പോയാലൊന്നാലോചിച്ചു വാച്ചിലേക്ക് നോക്കുമ്പോഴാണ് നടുക്കുന്നയാ സത്യം മനസ്സിലായത്; നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു…

“”…മീനാഷീ… സമയമെന്തായീന്നു വല്ല ചിന്തേമുണ്ടോ..??”””

“”…എത്രയായി..??”””_ ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ തിരിച്ചുചോദിയ്ക്കുന്നതിനൊപ്പം മീൻകുപ്പിയും കയ്യിലെടുത്തവൾ എഴുന്നേൽക്കുവേം ചെയ്തു…

“”…രണ്ടേകാല്..!!”””

“”…എത്ര..??”””

“”…രണ്ടേകാലെന്ന്..!!”””_ ഞെട്ടലോടുള്ള ചോദ്യത്തിന് ഇരുത്തി മറുപടികൊടുത്തതും അറിയാതെയെന്നോണം അവൾടെകൈകൾ ടീഷർട്ടിനുമേലൂടെ വയറേലൊന്നുഴിഞ്ഞു…

ശേഷം,

“”…എടാ… എനിയ്ക്ക്… എനിയ്ക്കു വിശക്കുന്നെടാ..!!”””_ ന്നും പറഞ്ഞൊറ്റ വിളിയായ്രുന്നു…

“”…അതിന്… അതിനിത്രേംനേരം നീയിത് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ..??”””_ അവൾടെ നിലവിളികണ്ട ഞെട്ടലിൽചോദിച്ചതും,

“”…അത്… അത്… അതുഞാൻ മറന്നിരിയ്ക്കുവായ്രുന്നു..!!”””_ മറുപടിയൊന്നുഴപ്പി പറഞ്ഞശേഷം എന്നെ ചുരണ്ടിക്കൊണ്ട്,

“”…സിദ്ധൂ… സിദ്ധൂ… എനിയ്ക്കു വിശക്കുന്നെടാ… കഴിയ്ക്കാനെന്തേലും മേടിച്ചുതാടാ..!!”””_ ന്നും പറഞ്ഞു ചിണുങ്ങാൻതുടങ്ങി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *