Posted by ശിവരാമൻ നോക്കി. അൽപം തുളുമ്പിയ വെളുത്തവയർ…കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളും…
ഈ അരക്കെട്ടിലൂടെ ഒരു കനം കുറഞ്ഞ പൊന്നരഞ്ഞാണം പറ്റിപ്പിടിച്ച് കിടന്നാൽ എങ്ങിനെയുണ്ടാവും..?
അതൊരു മനോഹര കാഴ്ച തന്നെയായിരിക്കും..അതിന്റൊരു കുറവ് ഈ വെളുത്ത അരക്കെട്ടിനുണ്ട്.
ഒരു കുറവും ഇവൾക്കുണ്ടാവാൻ പാടില്ല.തന്റെ മാണിക്യമാണിത്.
അച്ചനിതെന്താണ് കാണിക്കുന്നതെന്ന് രജനിക്ക് മനസിലായില്ല.
ഇനിയും… ?
തനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല. നേരമുണ്ടാവുമോ ആവോ… ?
“മോളേ… മോൾക്ക് സ്വർണത്തിന്റെ അരഞ്ഞാണമുണ്ടോ…?”
അവളുടെ പുക്കിളിൽ നാവിട്ടൊന്ന് തുഴഞ്ഞ് അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ലച്ചാ… എന്തേ…?”
“ഒന്നൂല്ലെടീ… വെറുതെ ചോദിച്ചതാ…”
പാന്റിക്കുള്ളിൽ ഉന്തി നിൽക്കുന്ന പൂറ്റിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് അയാൾ എഴുന്നേറ്റു.
“എന്റെ മോള് ചെല്ല്…”
നിലത്ത് നിന്ന് ചായപ്പാത്രം എടുത്ത് അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.
അവൾ അച്ചനെയൊന്ന് നോക്കി പതിയെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.
രണ്ടടി നടന്ന് അവൾ തിരിഞ്ഞ് നിന്നു.
“അച്ചാ… ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പാടത്തേക്ക് വന്നോട്ടേ… ?”
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടെന്നയാൾക്ക് തോന്നി.
“ഇന്നിനി വേണോ മോളേ…?”
അവളുടെ പൂറ്റിൽ അടിച്ചടിച്ച് ശുക്ലമെല്ലാം തീർന്ന് ചോര വന്ന് ചത്താലും വേണ്ടില്ല എന്നാണ് അയാളുടെ മനസിലെ ആഗ്രഹം. എന്നാലും ചോദിച്ചതങ്ങിനെയാണ്.
“അയ്യടാ… അതിനല്ല… എനിക്കച്ചന്റ്ടുത്തിരിക്കാനാ… കുറേ നേരം അച്ചനോട് വർത്താനം പറയാനാ…”
കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
“എന്റെ മോള് തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ ഇങ്ങോട്ട് പോര്.. അച്ചനിവിടെ കാണും…”