മുഴുവൻ ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞതും അവൻ കയ്യിൽ ഉള്ള തീപ്പെട്ടി എടുത്ത് അതു കത്തിച്ചു തിരിക്ക് അരികിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി….
എന്നാല് പെട്ടന്ന് അവിടെ ആകെ ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് വീശി അടിക്കുവാൻ തുടങ്ങി…തീകമ്പിലെ തീ അവിടെ വച്ച് തന്നെ കെട്ട് പോയി…
അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി…പിന്നീട് പല തവണ ഇത് ആവർത്തിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു… അവന് ഒരു വിളക്ക് പോലും അവിടെ തെളിയിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല…
എന്താണ് ഇത്…താൻ ഇത് ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്നും ആരാണ് തന്നെ വിലക്കുന്നത്…താൻ ചെയ്തതിൽ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് പറ്റിയോ എന്ന് അവന് തോന്നി…
ഈ പ്രകൃതി പോലും തനിക്ക് എതിരെ നിൽക്കുക ആണെല്ലോ എന്ന് അവന് തോന്നി….
പെട്ടന്ന് ആണ് ഒരു മിന്നൽ പോലെ അവൻ്റെ മനസിലേക്ക് അവൻ്റെ അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഓടി എത്തിയത്….
അവിടെ ഒരു ചെറു ദീപം തെളിയിക്കണം എങ്കിൽ ആദ്യം പ്രകൃതിയോട് അനുവാദം ചോദിക്കണം…
അവൻ പതിയെ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു…അമ്മ തനിക്ക് ചൊല്ലി തന്ന മത്രങ്ങൾ അവൻ ഉരുവിട്ടു കൊണ്ട് ഇരുന്നു…
അവൻ്റെ മന്ത്രങ്ങൾ ശ്രവിച്ച മാത്രയിൽ കാറ്റുകൾ നിന്നൂ…ചെടികളും മരങ്ങളും എല്ലാം അവൻ്റെ മന്ത്രോചരണത്തിൽ കാതോർത്തു നിന്നു…
ശ്ലോകം ചൊല്ലി കഴിഞ്ഞതും ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ കൽ വിളക്കിലേക്ക് ദീപം തെളിയിച്ചു….
അവൻ വിചാരിച്ച പോലെ തന്നെ യാതൊരു പ്രേശ്നവും കൂടാതെ തന്നെ അതു കൂടുതൽ തിളക്കത്തോടെ പ്രകാശിച്ചു…
അവസാനത്തെ ദീപവും തെളിയിച്ചു കഴിഞ്ഞതും അവിടെ ആകെ ഒരു പോസിറ്റീവ് എനർജി രൂപ പെടുന്നത് പോലെ അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു…
അവിടെ ആകെ പ്രകാശം പകരുന്നത് ആയി അവന് തോന്നി…കാടിനു ഉളളിൽ വിളക്കിൻ്റെ പ്രകാശം നിറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത് പോലെ അവൻ ചുറ്റും ഒന്നു നോക്കി…