“സുനിലിന്റെ കാര്യം വെച്ചു താമസിക്കണ്ടേ..”….
സുനിൽ സേവിയുടെ അപ്പൻ…
“ഞാൻ സേവിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് “….
“മോളേടെ കാർ മാറ്റിയേകാം..നീ ഷോറൂമിൽ ഒന്നും നോക്കു…”…
ഞാൻ നോകാം എന്നാ രീതിയിൽ തലയട്ടി റൂമിൽ ലേക്കു നടന്നു…
ഡോർ തുറന്നപ്പോൾ കണ്ടും..ഇവൾക്ക് ഇതു തന്നെ പണി കുറെ ബുക്ക് എടുത്തു കട്ടിലിയിട്ടു അതും നോക്കിയിരിക്കും..ടീച്ചർ ആണെന്നു പറഞ്ഞു ഇങ്ങെനെയുമുണ്ടോ..എന്നെ കണ്ട് ഒന്നും ചിരിച്ചു..
പതിവില്ലാത്ത ഒരു ചിരിയാണലോ…
ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ പോയി വന്നപ്പോൾ..
ആൾ കിടന്നുയിരുന്നു..എന്റെ ലാപ്പ് ഓണാക്കി ഫുട്ബോൾ മാച്ച് ഉണ്ടോന്നു നോക്കി…
“അതെ കാറിന്റെ കാര്യം..”..
ആഹാ ടീച്ചർ കിടന്നില്ലേ…
“പുതിയത് നോകാം..”…
“തന്റെ പോലെ ഒരു കാറിന് എത്രയാകും..”..
“താല്പര്യം ഉണ്ടോ..”…
“ഉണ്ടെങ്കിൽ..”…
“അത് എടുത്തോ..”….
“അത് കൊള്ളാം അപ്പോൾ നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും..”..
കിടന്നവൾ പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റു കട്ടിലിന്റെ ക്രോസിൽ ചാരിയിരുന്നു….
“നിന്റെ കാർ കൊടുത്ത് കിട്ടുന്ന ക്യാഷ് എന്നിക്ക് തരണം..”…
“ഡീൽ ഉറപ്പിച്ചുച്ചിരിക്കുന്നു..”…
“സന്തോഷമയോ “…
“ആയി എന്റെ ഗോപുസേ “….
“എന്നൽ ഇത് ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നു..നിന്റെ കാർ റെഡിയാകും വരെയും കൊണ്ടു പോകാ…”…
“ഓ “..
മുഖത്തെ സന്തോഷം ഓക്കേ പോയി ആൾ വീണ്ടും ബെഡിലേകും കിടന്നു…