അപ്പോ ഇനി എങ്ങനാ… ഒരു മയമൊക്കെ വേണേ . ഹി ഹി ഹി
എൻ്റെ കഷത്തിൻ്റെ ഇടയിൽ അവൻ്റെ കഴുത്ത് ഞെരിഞ്ഞപ്പോ പറിയൻ്റെ കിണി തീർന്നു.
പിന്നെ ഞാനും മണിയും കൂടെ ജംഗ്ഷൻ വരെ പോയി ഫുഡും വാങ്ങി ഒരു പരിചയത്തിലുള്ള ഓട്ടോ ഡ്രൈവറെ പറഞ്ഞ് സെറ്റ് ആക്കി തിരികെ വീട്ടിൽ വന്നു. എല്ലാവരുടെ കൂടെ ഇരിക്കുമ്പോ മണിയും റാണിയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കും. അത് കേട്ട് നാണിച്ച് ഓടാൻ ഒരു പൊട്ടിയും ഒരു ചീയാൻ ഞാനും .
ചിരിച്ചും ചീഞ്ഞും ഇടി കൊടുത്തും ഒക്കെ സമയം പോയി. ഒരു ഒന്നര ആയപ്പോ പറഞ്ഞപോലെ ഓട്ടോ വന്നു. എല്ലാം കെട്ടിപൂട്ടി വീട്ടീന്ന് ഇറങ്ങി നേരെ റെയിൽവെ സ്റ്റേഷനിൽ.. രമ്യയും റാണിയും ഒരു റൂട്ടാണ്. അവരെ യാത്രയാക്കി തിരിച്ച് വരുന്നവഴി ബസ്സ്റ്റാൻഡിലും കേറി. നമ്മുടെ പയ്യൻ്റെ ഇടുക്കിയിൽ ഇതുവരെ ട്രെയിൻ വരാത്തത് കൊണ്ട് ബസ്സിലാണ് അവൻ്റെ യാത്ര.
ബസ് വരാൻ ഇനിയും ഒണ്ട് സമയം. ആ ബസ് അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ബസ് വേറെ കേറേണ്ടി വരും. അത്കൊണ്ട് ഞങ്ങള് അവിടെയിരുന്നു.
“ ടാ.. ശ്രീ. നീ വരുന്നോ എൻ്റെ കൂടെ.. നാട്ടിൽ. നമുക്ക് അവിടെ പൊളിക്കാം.. ഇപ്പൊ നല്ല കുളിരായിരിക്കും. മഞ്ഞിൻ്റെ തണുപ്പും, പെണ്ണിൻ്റെ ചൂടും , നല്ല കള്ളും..
വാടാ .” മണി എൻ്റെ തോളിൽ കൈയ്യിട്ട് ചോദിച്ചു.
“ പോടാ പാണ്ടി.. അതൊന്നും വേണ്ട. പെണ്ണ് കേസ് എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല..”
“ അതെന്നടാ.. നീ വിചാരിച്ച പോലെ നിൻ്റെ ചാരിറ്റി പോയില്ലേ. അതും ലവറും ആയിട്ട്. പിന്നെന്താ..”
“എടാ.. പൂറാ.. ചാരിറ്റി അല്ല മൈരെ.. വിർജിനിറ്റി. ”