അനു: ഹാ… നിങ്ങളെ നല്ല വിശ്വാസം ആണല്ലോ ചേട്ടാ. ഒന്ന് നല്ലത് പറയിപ്പിക്ക് മനുഷ്യാ. എന്നാലും ആരെയും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല. നിങ്ങൾ സുന്ദരൻ ആണ്.
അപ്പോഴേക്കും ധന്യ ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് ആയി വന്നു ടേബിൾ ൽ നിരത്തി. കിരൺ കൈ കഴുകി കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു.
കിരൺ: നിനക്ക് വായിലെ നാക്ക് കഴക്കില്ലേ, ഈ റസ്റ്റ് ഇല്ലാതെ സംസാരിച്ചാൽ?
അനു: എൻ്റെ പൊന്നു ചേട്ടാ, ആകെ ഉള്ളത് ഈ നാക്കു ആണ്.
ധന്യ: അതിൽ ആണ് അവള് പിടിച്ചു നില്കുന്നത്.
അനു: പിന്നല്ലാതെ? ചേട്ടന് ഇത് വല്ലതും അറിയാവോ?
കിരൺ: നീ കഴിച്ചോ?
അനു: ഹാ ചേട്ടാ.
കിരൺ: മനു നു നീ വല്ലതും കൊടുത്തോ?
ധന്യ: ആ പാവം, വിശന്നിട്ട് എന്തെങ്കിലും എടുത്തു കഴിച്ചു കാണും, ഇവൾ ഒന്നും കൊടുത്തിട്ട് ഉണ്ടാവില്ല.
അനു: ഒന്ന് പോയെ പെണ്ണെ… രാവിലെ എന്നെ വിളിച്ചു എഴുന്നേല്പിച്ചതിനു ഞാൻ രണ്ടു ചീത്ത പറഞ്ഞു എന്നുള്ളത് ശരിയാ, എന്നും പറഞ്ഞു ഫുഡ് കൊടുക്കാതെ ഇരിക്കത്തില്ല.
ധന്യ: ഹാ കണ്ടോ, എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാവും.
കിരൺ: എത്ര മണിക്ക് വിളിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു?
അനു: ഏഴര.
കിരൺ: അതാണോ ഇത്ര രാവിലെ?
ധന്യ: അവൾക്ക് അതൊക്കെ രാവിലെ ആണ്.
അനു: ഉറക്കം ശരിയായില്ല ചേട്ടാ എൻ്റെ, രാവിലെ 6 മണിക്ക് ഞാൻ അമ്മു നെ ഒന്ന് വിളിച്ചിട്ട് കിടന്നതാ. അവള് രാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പോന്നിട്ടുണ്ട്, അവളെ ഓർമിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിൽ അവള് എനിക്ക് ഒന്നും കൊണ്ടുവരില്ല വീട്ടിൽ നിന്ന്.
ധന്യ: അമ്മു അവിടെ ആയിരുന്നോ?
അനു: ഹ്മ്മ്… വെള്ളിയാഴ്ച പോയതാ.
കിരൺ: അത് ആരാ?
ധന്യ: അത് അവളുടെ ചേച്ചി.