Forgiven 5 [വില്ലി ബീമെൻ]

Posted by

എന്തു സംഭവിച്ചാലും ഞാനും പോകും എനിക്കും പോകണം…

എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞപ്പോൾ മേഘക്കും മനസിലായിരുന്നു താൻ എത്രയൊക്കെ പിടിച്ചുനിർത്തിയാലും തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ തടയാൻ കഴിയില്ലെന്നു…

സേതു ആ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കുയിറങ്ങി പോയിയിരുന്നു…

മേഘ അവളുടെ വസ്ത്രപോലും മാറാതെ ആ കട്ടിലിലേക്കും കിടന്നു…

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ മേഘ പതിവുപോലെ കോളേജിൽ പോകുവാണെന്നു അമ്മയോട് പറഞ്ഞാണ് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും സേതു അവന്റെ കാറിൽ അവളെ ഫോളോ ചെയുണ്ടായിരുന്നു…

മേഘന യുടെ കാർ അവളുടെ വീട്ടിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും സേതു അവന്റെ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി അവളുടെ അടുത്തേക്കും നടന്നു ചെന്നു…

“അനുവിനെ കാണുബോൾ ഞാൻ അനേഷിച്ചു എന്ന് പറയണം.”…

സേതു അതിനു തലയട്ടി..

“ഞാനും വരാം അകത്തേക്കും “..സേതു അവളോട് പറഞ്ഞു…

“പോകോ “..

മനസിലെ സങ്കടം പുറത്തു കാണിക്കാതെ അവനെനോക്കി ചിരിച്ചു മേഘ തന്റെ വീട്ടിൽ ലേക്കും കയറി പോയി…

“ഞാനും വരാടാ..”..പോകുന്നതിനു മുന്നേ സേവിയെ കാണാൻ വന്നതായിരുന്നു സേതു…

“വേണ്ടടാ,ഞാൻ ഇനി തിരിച്ചു വരില്ലടാ ശ്രീക്കുട്ടി ആയിട്ട് വേറെ എവടെ എങ്കിലും പോയി ജീവിക്കണം..”…

സേതു തന്റെ കാർ എടുത്തു പോയി…

യാത്രയുടെ പകുതി ആയപ്പോൾ മിനി ആന്റിയുടെ കോൾ അവനും വന്നു..

“എന്താ ആന്റി..”..

“നീ എവടെയായി..”..

“ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു ഒരു മണിക്കൂർ ഞാൻ എത്തി..”…

കോൾ കട്ട്‌ ആയി..

അടുത്ത നിമിഷം റിജോയുടെ കോൾ വന്നു..

“എന്താ മോനെ..”.. സേതു സന്തോഷത്തോടെ കോൾ എടുത്തു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *