ഇതു കേട്ടതും അതിൽ ഒരു പണിക്കാരൻ ഓടി വന്ന് പപ്പയുടെ മറുവശത്ത് നിന്നു,
മമ്മിയും പണിക്കാരനും കൂടി ഇരുവശത്തായി നിന്ന് പപ്പയെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു,
എന്നിട്ട് രണ്ടു പേരുടേയും തോളിൽ കൈയ്യിട്ട് താങ്ങി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നേരേ വീട്ടിലേയ്ക്ക് നടന്നു,
നടത്തനിടയിലും അയാളുടെ നോട്ടം മമ്മിയുടെ ദേഹത്തു തന്നെയായിരുന്നു,
വീടിൻ്റെ സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറി മുറിയിലെത്തി
പപ്പായെ പതുക്കെ കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി,
ഇരുത്തുമ്പോൾ മമ്മിയും പണിക്കാരനും ഒന്നു കുനിഞ്ഞാണ് നിന്നിരുന്നത്,
കുനിഞ്ഞ് നിന്ന മമ്മിയുടെ മുലയിലും, മുലച്ചാലിലുമാണ് പണിക്കാരൻ്റെ നോട്ടം,
പപ്പയുടെ തൊട്ടടുത്ത് ഇരുവശവും ചേർന്നാണ് അവർ നിന്നിരുന്നത്
അതുകൊണ്ട് തന്നെ പണിക്കാരൻ്റെ ദീർഘ ശ്വാസം പപ്പയ്ക്ക് നന്നായി അറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്,
ഇരുത്തിയ ശേഷം മമ്മിയും പപ്പയുടെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു,
ആ സമയം പണിക്കാരൻ നിവർന്ന് നിന്നു വീണ്ടും മമ്മിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു,
അപ്പോഴേയ്ക്കും പപ്പ പണിക്കാരനോട് പറഞ്ഞു, പൊയ്ക്കോളാൻ,
എന്നാൽ പണിക്കാരന് പോകാൻ മനസു വരുന്നില്ലാ,
എന്നാലും മമ്മിയെ നോക്കി നോക്കി നടന്നു കൊണ്ട് പണിക്കാരൻ പുറത്തേയ്ക്ക് പോയി,
അന്നത്തെ ദിവസം പപ്പ കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടന്നു,
പിറ്റേ ദിവസമായിട്ടും പപ്പായ്ക്ക് ഉളുക്ക് കുറവില്ലന്ന് മനസിലായ പപ്പ ഫോണെടുത്ത് വൈദ്യനെ വിളിച്ചു,
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും വൈദ്യൻ വീട്ടിലെത്തി,
വൈദ്യൻ മുറിയിൽ വന്ന് പപ്പായെ കമഴ്ത്തി കിടത്തി നന്നായി പരിശോദിച്ചു,
ആ സമയം വൈദ്യന് കുടിക്കാനുള്ള വെള്ളവും കൊണ്ട് മമ്മി മുറിയിലേയ്ക്ക് വന്നു,