വിചാരിച്ചത് പോലെ നേരം പാതിരാവായപ്പോൾ കണ്ണപ്പൻ ചേകവർ ആടിയാടി വേലൻ ചെക്കൻ മുൻപിൽ കത്തിച്ചു നടന്ന ചൂട്ടിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ വന്നു കേറി, ഉണ്ണിയാർച്ച ചെന്ന് അച്ഛന്റെ പാദം തൊട്ട് വണങ്ങി, കണ്ണപ്പൻ ചേകവരുടെ മുഖം പ്രകാശപൂരിതം ആയി. എന്നാലും നല്ല ക്ഷീണം ഒന്ന് മേൽ കഴുകട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു നേരെ കുളത്തിലേക്ക് പോയി.
തെക്കിനിയിൽ കണ്ണപ്പനുണ്ണിയും ആരോമലുണ്ണിയും അപ്പോൾ ഊണും കഴിഞ്ഞങ്ങുറക്കം ആകാനുള്ള തയാറെടുപ്പായിരുന്നു. നീണ്ട തഴപ്പായയിൽ ആണ് കിടപ്പ്, കണ്ണപ്പനുണ്ണി ആരോമലിനോട് ചോദിച്ചു, “ജ്യേഷ്ഠാ, എനിക്ക് ഈയിടെയായി ഒരു വലിയ പ്രശ്നം ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്, വൈദ്യരെ കാണണമോ അതോ വല്ല നാട്ടു വൈദ്യം മതിയോ എന്നാണ് സംശയം. ആരോടും ചോദിച്ചിട്ടില്ല ഇതുവരെ.”
ആരോമലുണ്ണി: ” പറയു കണ്ണപ്പ എന്താണ് നിന്റെ പ്രശ്നം ?”
കണ്ണപ്പനുണ്ണി: “ “അത് , ജ്യേഷ്ഠ പുലർകാലം ആകുമ്പോൾ എന്റെ മുള്ളുന്ന സാധനം വടിപോലെ വലുതാകുന്നു, അച്ഛൻ അരിങ്ങോടരെ കൊന്ന മുറിച്ചുരിക എടുത്തു നോക്കുമ്പോൾ കയ്യിൽ ഇരുന്നു വിറക്കാറില്ലേ അത് പോലെ മുള്ളുന്ന സാധനം, ഇരുമ്പ് പോലെ ആകുന്നു, അമ്മയോ മറ്റോ കണ്ടാൽ എന്ത് വിചാരിക്കും, ഇത് കാരണം പഴങ്കഞ്ഞി കുടിക്കാൻ വിളമ്പി വച്ചാലും അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയിട്ടേ ഞാൻ ചെല്ലുകയുള്ളു. പ്രഭാതത്തിൽ ആണ് ഈ പ്രശ്നം കൂടുതൽ. എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ ഇവിടെ ഉള്ള ഒരു കറുത്ത വാല്യക്കാരി ഇല്ലേ , കാക്കയെ പോലെ കറുത്തൊരുത്തി, ചക്കച്ചുളപ്പല്ലും പേൻ തലയും. അവളെ കാണുമ്പോഴും ഇങ്ങിനെ സംഭവിക്കുന്നു”.