ആരോമലുണ്ണി: “ഓഹോ, അപ്പോൾ അമ്മായി അൽപ്പം സ്വൽപ്പം വാറ്റടിക്കും അല്ലെ? നന്നായി, എന്റെ അമ്മ ഇപ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടെ കഴിക്കുന്നുണ്ട്, അച്ഛൻ കൊണ്ട് കൊടുക്കും, ജോനകരെ ഒന്നും അച്ഛൻ വീട്ടിൽ കേറ്റില്ല, അമ്മയെ അവർ ഉപദ്രവിച്ചാലോ എന്നാണ് ഭയം. പണ്ട് അമ്മ ഉറുമി എടുത്തു പയറ്റി ഓടിച്ച ജോനകർ ആ ശത്രുത മനസ്സിൽവച്ചു ദ്രാവകത്തിൽ വിഷം കലർത്തിയാലോ എന്നാണ് അച്ഛന്റെ പേടി.
അച്ഛന്റെ മയ്യഴി ഉള്ള കളരിയിൽ ധാരാളം ഈ ദ്രാവകം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്, അവിടെ കളരി പഠിക്കാൻ കുട്ടികൾ കുറവ്, വലിയ കളരിയും ആണ്, മുടക്ക് മുതൽ ഒരുപാടായി. അത് കൊണ്ട് അതിനു എന്തെങ്കിലും ഗുണം ഉണ്ടാകാൻ അവിടെ ദ്രാവകം ഉണ്ടാക്കൽ തുടങ്ങി. നാടുവാഴികൾക്കും ഇടപ്രഭുക്കൾക്കും ഒക്കെ ഈ ദ്രാവകം വേണം.
അതെല്ലാം അച്ഛൻ എത്തിക്കും. അതുകൊണ്ട് അവർക്കെല്ലാം അച്ഛനോട് വലിയ കാര്യമാണ് , കരം ഒഴിവായി എത്ര ഭൂമി കിട്ടി കളരികൾ തുടങ്ങാൻ! ”
കണ്ണപ്പുണ്ണി: “ ജ്യേഷ്ഠാ ദ്രാവകത്തിന്റെ കാര്യം വിട്, മറ്റേത് പറഞ്ഞു തരു ”
ആരോമലുണ്ണി: ” ദ്രാവകമല്ലാതെ വേറെ എന്ത്?”
കണ്ണപ്പുണ്ണി:” നേരത്തെ പറഞ്ഞ പണ്ണൽ , കുണയൽ ”
ആരോമലുണ്ണി:” ഓ അത്, നീ ഇനി പശുവിനെ ചെനക്കാൻ ജോനകൻ വരുമ്പോൾ അടുത്ത് പോയി നിന്ന് നോക്കണം, അമ്മ ദൂരെ പോകാൻ പറഞ്ഞാൽ പോകരുത്, ഇതൊക്കെ പഠിക്കേണ്ട കാലമായി എന്ന് പറയണം. ഈ കാള ഉണ്ടല്ലോ, അത് ചുമ്മാതെ കൃഷിക്ക് നുകം വയ്ക്കുന്ന കാള അല്ല, വിത്ത് കാള എന്ന് പറയും, നമ്മൾ മൂത്രം ഒഴിക്കുന്നത് എവിടെ കൂടെ ആണ് ? അതിനു താഴെ രണ്ടു ഉണ്ടകൾ തൂങ്ങി കിടക്കുന്നത് താൻ കണ്ടിട്ടില്ലേ അതെന്തിനാണ് ?”