Posted by കേശവൻ ഓർത്തു… എത്രയോ നാളുകളായി അമ്മയായി കഴിഞ്ഞാൽ കുഞ്ഞിനെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യണമെന്ന് സരസ്വതി മനസ്സിൽ കണക്കു കൂട്ടി വച്ചതായിരിക്കും ഇപ്പോൾ അവൾ കൃഷ്ണനോട് കാണിക്കുന്നത്…
അവൻ പക്ഷേ പതിനെട്ട് കഴിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു കൌമാരക്കാരനാണ്…
കൌമാരത്തിൽ നിന്ന് യ്യൌവ്വനത്തിലേക്ക് കാലൂന്നി നിൽക്കുന്ന പയ്യൻ…
കാണാനും ഭംഗിയുണ്ട്… പക്ഷേ കാഴ്ചയിൽ അത്രയും പ്രായം തോന്നിക്കുന്നില്ല…
സരസ്വതിയുടെ നിറഞ്ഞ ദേഹത്ത്…
എളിയിൽ കൈ ചുറ്റി അവൻ ചേർന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവളൊരു കുഞ്ഞിനെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നതു പോലെ തന്നെയാണ് കേശവന് തോന്നിയത്…
ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിന് അടുക്കളയോട് ചേർന്നുള്ള ഹാളിൽ കറുത്ത റെഡ് ഓക്സൈഡ് ഇട്ട് വട്ടത്തിലുള്ള മേശയുടെ ഒരു വശത്ത് കേശവനും മറുവശത്ത് സരസ്വതിയുടെ മടിയിൽ കൃഷ്ണനും ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു…
“ സരസ്വതീ നീയവനെ വെറുതേ വിടെടി… ഇങ്ങനുണടോ ഒരമ്മയും മകനും… “ അവരുടെ സ്നേഹത്തിൽ അല്പം കുശുമ്പ് കലർത്തി കേശവൻ പറഞ്ഞു…
സരസ്വതിയുടെ മടിയിൽ ഇടതു തുടയിൽ ചന്തിയമർത്തി ഒരു കൈ മേശയിലും മറ്റേ കൈ സരസ്വതിയും പുറത്തൂടെ വലതു തോളിലും പിടിച്ചാണ് കണ്ണൻെറ ഇരിപ്പ്…
അവൾ സാമ്പാർ കുഴച്ച് ഓരോ ഉരുളയായി കണ്ണൻെറ വായിലേക്ക് വച്ചു കൊടുക്കുന്നു…
കണ്ണൻെറ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ വിരലുൾപ്പെടെ പതിയെ ചപ്പിക്കൊണ്ടാണ് ചോർ തിന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്…
അവന് താൻ ഇതുവരെ ഇത്രയും സ്വാദുള്ള ഊണ് കഴിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നി…
അവൻ ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ കേശവൻെറ മനസ്സും നിറഞ്ഞു…