“ വേഗം വന്നാൽ എനിക്ക് സമ്മാനം തരുമോ അമ്മേ… “ അവനവളുടെ തുടുത്ത മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു… അവളവൻെറ ഇരു കവിളിലും മുത്തി…
“ വേഗം ഓടി വന്നാൽ എൻെറ പൊന്നിന് നല്ല സമ്മാനം തരും ഈ അമ്മ… “ അവൻെറ ഇടതു കാതിനു താഴെ പയ്യെ കടിച്ചു അവൾ… അവൻെറ തത്തമ്മ ചുണ്ട് വിരലുകൾക്കിടയിലാക്കി ഒന്ന് വലിച്ചു വിട്ടു സരസ്വതി…
“ വേഗം വന്നാലേ ഈ തത്തമ്മചുണ്ടിൽ അമർത്തിയൊരുമ്മ തരാം അമ്മ… വരുമോടാ നീ കുറുമ്പാ… “ അതു പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിലൊളിപ്പിച്ച കുസൃതി കണ്ടു കണ്ണൻ…
“ ഞാനോടി വരും എൻെറ അമ്മേടേ അടുത്ത്… “ അവനും അവളെ മുറുകെ പുണർന്നു… എന്നിട്ട് വാതിൽ തുറന്ന് കേശവൻെറ കൂടെ സൈക്കിളിൽ കേറി… അവർ മുറ്റവും കടന്ന് ചെമ്മൺപാതയിലേക്ക് പോകുന്നത് നോക്കി സരസ്വതി നിന്നു… കണ്ണനെ നോക്കി അവൾ കൈവീശി… മുണ്ടിൻെറ കോന്തല കൊണ്ട് കണ്ണീരൊപ്പി…
അന്ന് കണ്ണൻ പോയതിൽ പിന്നെ സരസ്വതിക്ക് ഒന്നിലും ഒരു താൽപര്യം തോന്നിയില്ല…
കണ്ണൻെറ സാമീപ്യം അത്രയും അവളെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു… അവളിലെ അമ്മയേയും പെണ്ണിനേയും ഒരു പോലെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു ആൺകുട്ടിയായി തീർന്നിരുന്നു കണ്ണൻ…
വൈകിട്ട് നാല് മണിയായപ്പോൾ സരസ്വതി വീടിൻെറ പടിവാതിലിൽ അവനേയും കാത്തിരിക്കുകയാണ്…
ദൂരെ നിന്ന് കണ്ണൻ തോൾസഞ്ചിയുമായി ഓടിവരുന്നത് കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു…
ഏട്ടനെ കാണാനില്ലല്ലോ… അവൻ തിരികെ ബസ്സിനാവും വന്നത്… വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു കിലോമീറ്റർ അപ്പുറമാണ് ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പ്…