വാൽസല്യം [പഴഞ്ചൻ]

Posted by

ഇങ്ങേരുടെ എന്ത് നോക്കുന്നില്ലെന്നാ പറയുന്നത്… കിടന്നാൽ അൽപം കഴിയുമ്പോൾ തന്നെ കൂർക്കം വലി തുടങ്ങും… പിന്നെ എന്ത് കാര്യത്തിനാണാവോ കൂടെക്കിടക്കുവാൻ വിളിക്കുന്നത്… കണ്ണൻെറ ഒപ്പം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുവാൻ തന്നെ എന്ത് സുഖമാണ്… ഇളംമെയ്യാണ് ചെക്കന്… ഉഹ്… ഈ പ്രായത്തിൽ അതൊന്നും നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഇനി വയ്യ തനിക്ക്…

“ ഏട്ടാ… അവന് ഇവിടം പുതിയതല്ലേ… ഏട്ടനൊട്ടും പറ്റുന്നില്ലേൽ കണ്ണനും നമ്മുടെ കൂടെ കിടന്നോട്ടെ… “ ആ കാര്യം കേശവനും ബോധിച്ചു… കണ്ണന് ആശ്വാസമായി… എന്തായാലും അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കാമല്ലോ… അത്രയുമായി…

രാത്രി താഴെ കേശവൻെറയും സരസ്വതിയുടേയും കിടപ്പറയിൽ വാതിലിനു എതിർവശത്തായി കിടക്കുന്ന വലിയ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന സ്പോഞ്ച് ബെഡ്ഡിൽ കേശവൻ കേറിക്കിടന്നു ചുവരിനോട് ചേർന്ന്… നടുക്കായി സരസ്വതിയും ഇങ്ങേ അറ്റത്ത് കണ്ണനും കിടന്നു…

“ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടു കിടന്നോ കണ്ണാ… “ കേശവൻ രാമ രാമ കീർത്തനം ആലപിച്ചു കിടന്നു…

“ അമ്മേ തണുക്കുന്നു… “ സരസ്വതിയുടെ വശത്തേക്ക് കിടന്ന് കണ്ണൻ മൊഴിഞ്ഞു…

മുറിയിലെ ലൈറ്റ് കേശവനണച്ചു… തൻെറ നേർക്ക് കിടക്കുന്ന സരസ്വതിയുടെ നേരേ ഇരുട്ടിലൂടെ നോക്കി കണ്ണൻ… അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ സരസ്വതി പുതപ്പെടുത്ത് തന്നേയും ചേർത്ത് പുതക്കുമ്പോൾ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാമല്ലോ എന്നായിരുന്നു അവൻെറ കണക്കു കൂട്ടൽ…

“ എടിയേ… ഇന്നാ എൻെറ പുതപ്പ്… അവനെ പുതപ്പിക്ക്… “ ഉറക്കപ്പിച്ചായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു കേശവൻെറ വാക്കുകൾ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *