വാൽസല്യം [പഴഞ്ചൻ]

Posted by

അവളുടെ മുണ്ട് മേലേക്ക് കേറി തുടയുടെ തുടക്കം കാണാനായി… നടു ഒന്ന് കുനിച്ച് അവൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി അവൻെറ ചെറിയ നെറ്റിത്തടത്തിൽ ഉമ്മ വച്ചു…

“ അമ്മേടെ മോന് അമ്മയൊരു താരാട്ട് പാട്ട് പാടിത്തരട്ടെ കണ്ണാ… “ നെറ്റിയിൽ അവളുടെ മലർന്ന ചുണ്ടുകളുടെ സ്പർശനത്തിൽ ലയിച്ച കണ്ണനിൽ നിന്ന് ഉം… എന്നൊരു മൂളൽ മാത്രമേ പുറത്ത് വന്നുള്ളൂ…

സരസ്വതി പതിയ അവൻെറ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പാടി…

“ ഓമനത്തിങ്കൾ കിടാവോ… നല്ല കോമളത്താമര പൂവോ…“ പാട്ട് പാടവേ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ വാൽസല്യത്തിൻെറ പ്രതിഫലനമെന്നോണം അവൾ ഇടതു കൈ കൊണ്ട് അവൻെറ അല്പം കറുത്ത് ചുരുണ്ട മുടിയിഴകളിൽ വിരലോട്ടി…

മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ തൻെറ മൂക്കുരസി കൊഞ്ചിച്ചു… അവൻെറ മൃദുലമായ ഇടത് കവിളിൽ തൻെറ വലതു കവിളുരസി… കാതിൻെറ താഴെ നാവ് കൊണ്ട് തട്ടി അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു…

വർഷങ്ങളായി അനുഭവിക്കാതെ കിടന്ന സ്നേഹം ഒരു പേമാരി പോലെ തന്നിലേക്ക് പെയിതിറങ്ങുന്നത് കണ്ണന് സഹിക്കാനായില്ല…

അവൻെറ കണ്ണുകൾ സജലങ്ങളായി…

സരസ്വതി അതു കണ്ടു… അവൾക്ക് പാവം തോന്നി…

തൻെറ സ്നേഹം അവനിൽ മൃദു വികാരങ്ങൾ പടർത്തുന്നു എന്നവൾ മനസ്സിലാക്കി…

അവൾ മുഖമുയർത്തി തൻറെ കരിയെഴുതി കറുപ്പിച്ച വലിയ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി…

“ അമ്മയില്ലേടാ മോനേ… കരയല്ലേ ചക്കരേ… “ എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ അവൻെറ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ ചുണ്ടുകളാൽ മൊത്തിയുഴിഞ്ഞു…

അവൻെറ കണ്ണുനീര് അവളുടെ നാവിനാൽ ഒപ്പിയെടുത്തു…

പക്ഷേ ഇതെല്ലാം കണ്ണനിലെ കൌമാരക്കാരനിൽ വേറെ രീതിയിൽ പ്രതിഫലനം ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *