Posted by
തമ്പുരാട്ടിമാർ യാത്രയ്ക്കു തയാറെടുത്തു.നൂൽവസ്ത്രം പോലും ഇരുവരും ധരിച്ചിരുന്നില്ല. ഇരുവരുടെയും അരയിൽ തങ്കത്തിലും രത്‌നങ്ങളിലും തീർ്ത്ത അരഞ്ഞാണം മിന്നിത്തിളങ്ങി. രണ്ടുവേരും സ്വർണവലയിൽ നെയ്ത കാലുറകളും സ്വർണം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഉയർന്ന ഹീലുകളുള്ള ചെരിപ്പുകളും ധരിച്ചിരുന്നു. വിജയത്തമ്പുരാട്ടിയുടെ കൈയിൽ കൊണ്ടൂർ ദേശത്തിന്‌റെ കൊടികെട്ടിയ സ്വർണത്തിൽ തീർത്ത ഒരു വേൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.രതീദേവിയുടെ കൈയിൽ സ്വർണപ്പിടിയുള്ള ഒരു ഉടവാളും.
ഉൽസവപ്പറമ്പിലേക്ക് ആനകൾവരുന്ന രീതിയിൽ തങ്ങളുടെ ഗജനിതംബങ്ങൾ കുലുക്കിത്തെറിപ്പിച്ച് അവർ മുന്നോട്ടു നടന്നു.തൊട്ടുപുറകേ തൊഴുകൈകളും കുലച്ചു ചിന്നം വിളിച്ചു നിൽ്ക്കുന്ന ഭീകരലിംഗങ്ങളുമായി സോമനും ചന്ദ്രനും അകമ്പടി നടന്നു.
തറവാടിന്‌റെ പ്രധാനകവാടം തുറന്നു അവർ നടപ്പാതയിലേക്കിറങ്ങി.
വേലികൾക്കിരുവശവും കാട്ടുവാസികളായ പ്രജകൾ കാത്തുനിന്നിരുന്നു. ‘കൊണ്ടൂർ ഭഗവതിമാർ വിജയിക്കട്ടെ, ചക്രവർത്തിനിമാർ നീണാൾ വാഴട്ടെ’ അവർ ആർ്ത്തു വിളിച്ചുകൊണ്ടു പുഷ്പങ്ങൾ എറി്ഞ്ഞു.മറവസൈന്യത്തിന്‌റെ ക്രൂരതയിൽ നിന്നു തങ്ങളെ രക്ഷിച്ച തമ്പുരാട്ടിമാരോടുള്ള ബഹുമാനം അവർ അകമഴിഞ്ഞു പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
കുന്നിലേക്കുള്ള പടികൾ അവർ മെല്ലെ കയറി. മദയാനകൾക്കു സമാനമായ അവരുടെ ചന്തികൾ ഇളകിത്തെറിച്ചു. നിതംബപപാളികൾ അകന്നു അവരുടെ വലിയ ഗുദദ്വാരങ്ങളുടെ ദൃശ്യം പിറകിൽ നടക്കുന്ന കുമാരൻമാർ നേരിട്ടു കണ്ടു. അദ്ഭുതത്തോടെയും ഭക്തിയോടെയും അവർ തൊഴുകൈകളോടെ തമ്പുരാട്ടിമാരുടെ പുറകേ നടന്നു.